Strona:PL Reymont-Ziemia obiecana. T. 1 062.jpg

a przecież tym towarem w Łodzi się nie operuje — odpowiedział drwiąco.
 — Ładnie Łódź trzeszczy.
 — Nastanie ciepły sezon.
 — Tak, tak. Straż ogniowa będzie mieć robotę.
 — Zrobi się cieplej, to prędzej wiosna będzie.
 — Wartoby, węgle takie drogie.
 — Pan się śmiej zdrów, bo to pana nic nie kosztuje taka zabawa.
 — Bywało tak, bywało. Połowa skręci kark, a druga połowa zarobi.
 — Kto najlepiej leży?
 — Bucholc, Kessler, Müller.
 — Tym się nigdy nic nie stanie, co im kto zrobi.
 — Niech ich wszystkich dyabli wezmą, co mi to szkodzi, co ja na tem zarobię, że oni mają, albo nie mają.
 Tak się krzyżowały uwagi, zapytania, cyfry, spojrzenia prawie wesołe i zadowolone z ruiny innych, przypuszczenia i drwiny.
 — Mayer podobno na całe sto tysięcy rubli zaangażowany?
 — To mu dobrze zrobi na brzuch, sprzeda konie, będzie chodził pieszo i zaraz schudnie, nie będzie potrzebował już jeździć do Maryenbadu.
 — Będą tanio do sprzedania różne familijne brylanty.
 — Wolkmana może to dobić, on już szedł na pół pary.
 — Możesz Robert teraz poprosić o rękę jego córki, już cię nie wyrzucą za drzwi.
 — Niech jeszcze poczeka.