Zaprawdę, wzniosłe słowa nie czynią człowieka świętym i sprawiedliwym, ale żywot cnotliwy czyni nas miłymi Bogu.
Wolę czuć skruchę, aniżeli umieć ją słowami wyrazić.
Choćbyś całą biblię umiał na pamięć, i wszystkich filozofów znał zdania: na co ci się to wszystko przyda bez miłości Boga i łaski Jego?
4. Marność nad marnościami i wszystko marność,[1] oprócz kochania Boga i służenia Jemu samemu.
Najwyższą mądrością jest, dążyć do Królestwa Niebieskiego przez wzgardę świata.
A więc marnością jest, szukać bogactw znikomych i w nich pokładać nadzieję.
Marnością jest, ubiegać się za dostojeństwy i wynosić się na stan wysoki.
Marnością jest, iść za żądzami ciała: i tego pożądać, za co potem ciężko karanym być trzeba.
Marnością jest, życzyć sobie długiego życia, a o dobre życie mało się starać.
Marnością jest, uważać tylko na życie obecne, a nie przewidywać tego, co po nim nastąpi.
Marnością jest, miłować to, co szybko przemija, a nie spieszyć tam, gdzie wieczne wesele.
- ↑ Ekkl. 1,2.
