uderzył, winien będzie mężobójstwa: krewny zabitego, zaraz skoro go najdzie, zabije.
22. A jeźliby z przygody, i bez waśni,
23. I bez nieprzyjaźni co takowego uczynił,
24. A toby się przed ludem pokazało, i między tym, który uderzył i bliskim, sprawa o krewby się roztrząsnęła:
25. Wybawion będzie niewinny z ręki mszczącego się, i będzie przez wyrok przywrócon do miasta, do którego był uciekł, i będzie tam mieszkał, aż wielki kapłan, który olejem świętym jest pomazany, umrze.
26. Jeźli mężobójca za granicami miast, które wygnańcom są naznaczone,
27. Będzie naleziony, i zabity od tego, który się mści krwie, bez winy będzie, który go zabił.
28. Miał bowiem zbieg aż do śmierci kapłana najwyższego siedzieć w mieście: a gdy on umrze, mężobójca wróci się do ziemie swojéj.
29. To wieczno będzie, i za prawo we wszystkich mieszkaniach waszych.
30. Mężobójca za świadkami karan będzie: na świadectwo jednego żaden zdany nie będzie.
31. Nie weźmiecie okupu od tego, który winien krwie: natychmiast i sam umrze.
32. Wywołani i zbiegowie przed śmiercią kapłana wielkiego żadną miarą do miast swoich wrócić się nie będą mogli.
33. Abyście nie splugawili ziemie mieszkania waszego, która się krwią niewinnych splugawi: a inaczej oczyszczona być nie może, jedno krwią tego, który przelał krew drugiego.
34. I tak będzie oczyszczona osiadłość wasza, gdyż ja z wami mieszkam; Jam bowiem jest Pan, który mieszka między synmi Izraelowymi.
Przystąpiły i książęta domów Galaad, syna Machir, syna Manasse z pokolenia synów Józephowych: i mówili Mojżeszowi przed książęty Izraelskimi i rzekli:
2. Tobie, Panu naszemu, przykazał Pan, abyś ziemię losem podzielił synom Izraelowym, a żebyś córkom Salphaad, brata naszego, dał osiadłość ojcu należącą:
3. Które jeźli ludzie inszego pokolenia za żony wezmą, pójdzie za nimi osiadłość ich: i gdy przeniesiona do inszego pokolenia będzie, umniejszy się naszego dziedzictwa.
4. A zatem się stanie, że gdy Jubileusz, to jest pięćdziesiąty rok odpuszczenia przyjdzie, pomięsza się losów podzielenie, i osiadłość jednych przejdzie do drugich.
5. Odpowiedział Mojżesz synom Izraelowym i za rozkazaniem Pańskiem mówiąc: Dobrze pokolenie synów Józephowych rzekło.
6. I to prawo o córkach Salphaad od Pana jest wydane: Niechaj idą, za kogo chcą, tylko żeby za swego pokolenia ludzie:
7. Aby się nie mięszała osiadłość synów Israelowych z pokolenia w pokolenie; bo wszyscy mężowie pójmować będą żony z pokolenia i rodu swego:
8. I wszystkie białegłowy z tegóż pokolenia męże wezmą, aby dziedzictwo zostawało w domiech:
9. A żeby się nie mięszały pokolenia, ale tak zostały,
10. Jako od Pana są oddzielone. I uczyniły córki Salphaad, jako było rozkazano.
11. I szły Maala i Thersa, Hegla i Melcha i Noa za syny stryja swego:
12. Z familii Manasse, który był syn Józephów: i osiadłość, która im była dana, została się w pokoleniu i w domu ojca ich.
13. Te są przykazania i sądy, które rozkazał Pan przez rękę Mojżesza do synów Izraelowych, na polach Moab nad Jordanem przeciw Jerychowi.
