Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0623

Ta strona została uwierzytelniona.

się serce: a dobremi radami od przyjaciela dusza się cieszy.

10.Przyjaciela twego i przyjaciela ojca twego nie opuszczaj, a w dom brata twego nie wchódź w dzień kłopotu twego. Lepszy jest sąsiad bliski, niźli brat daleki.

11.Ucz się mądrości, synu mój! a uweselaj serce moje: abyś mógł urągającemu odpowiedzieć mowę.

12.Zmyślny ujrzawszy złe skrył się: maluczcy mijając podjęli szkodę.

13.Weźmij suknią tego, który ręczył za obcego: a za inne weźmij fant od niego.

14.Kto błogosławi bliźniemu swemu wielkim głosem, rano wstawszy będzie podobny złorzeczącemu.

15.Dach, przez który kapie w dzień zimny, a niewiasta swarliwa są podobni sobie.

16.Kto ją trzyma, jakoby kto wiatr trzymał, i oliwy prawice swéj wołać będzie.

17.Żelazo ostrzy się żelazem: a człowiek zaostrza oblicze przyjaciela swego.

18.Kto strzeże drzewa figowego, będzie jadł owoc jego: a kto strzeże pana swego, uczczon będzie.

19.Jako w wodzie pokazują się twarze patrzających, tak serca człowiecze jawne są mądrym.

20.Piekło i zatracenie nie bywają nigdy napełnione: tak i oczy człowiecze nie nasycone. [1]

21.Jako próbują śrebro w ogniu, a złoto w piecu: tak człowiek bywa próbowany usty chwalącego. Serce złośnikowe wynajduje złości: a serce dobre szuka umiejętności.

22.Choćbyś stłukł głupiego w stępie jako krupy, bijąc z wierzchu stąporem, nie będzie odjęte od niego głupstwo jego.

23.Pilnie poznawaj twarz bydła twojego: a miéj staranie o trzodach twoich.

24.Bo nie zawsze będziesz miał moc: ale korona będzie dana od narodu do narodu.

25.Otworzyły się łąki, i ukazały się trawy zielone, i zebrano siana z gór.

26.Owce na szaty twoje, a kozłowie na zapłatę pola. [2]

27.Miéj dosyć na koziem mleku ku żywności twojéj, i na potrzeby domu twojego, i na pożywienie służebnicom twoim.


ROZDZIAŁ XXVIII.
Sprawiedliwość we wszystkiem ma być chowana.

Ucieka niezbożny, choć go nikt nie goni: ale sprawiedliwy jako lew śmiały bez bojaźni będzie.

2.Dla grzechów ziemie wiele książąt jéj: a dla mądrości człowieka, i wiadomości tego, co się mówi, przedłuży się żywot książęciu.

3.Człowiek ubogi potwarzający ubogie, jest podobien dżdżowi gwałtownemu, który głód przynosi.

4.Którzy odstępują zakonu, chwalą niezbożnego: którzy go strzegą, zapalają się przeciw niemu.

5.Źli ludzie nie myślą o sądzie: a którzy szukają Pana, obaczywają wszystko.

6.Lepszy jest ubogi chodzący w prostości swéj, aniźli bogaty w drogach przewrótnych.

7.Kto strzeże zakonu, syn mądry jest: ale który karmi obżerce, zawstydza ojca swego.

8.Kto zbiera bogactwa z lichwy i z płatu, zbiera je szczodremu na ubogie.

9.Kto odwraca uszy swe, aby nie słuchał zakonu, modlitwa jego obrzydła będzie.

10.Kto zawodzi sprawiedliwe na złą drogę, w upadku swym zginie: a prości posiędą dobra jego.

11.Człowiek bogaty zda się sobie mądry: ale ubogi roztropny doświadczy go.

12.Gdy się radują sprawiedliwi, wielka jest sława: gdy królują niezbożni, są upadki ludzi.

13.Kto pokrywa złości swe, poszczęścion nie będzie: lecz kto się spowiada a opuści je, miłosierdzie otrzyma.

14.Błogosławiony człowiek, który się zawsze boi: a który jest twardego serca, we złe upadnie.

15.Lew ryczący i niedźwiedź łaknący, Pan niezbożny nad ubogim ludem.

16.Książę nie mające roztropności, wielu uciśnie przez potwarz: a kto

  1. Eccl. 14, 9. (Przypis własny Wikiźródeł Błąd w druku; odsyłacz do Księgi Mądrości Syracha, nie występującej w tym wydaniu Biblii.)
  2. 1.Tim. 6, 8.