Strona:PL Wyspiański - Daniel.djvu/24

Ta strona została uwierzytelniona.

idę daleko — przyniesież echo,
jako wspomnienie do nas twój czar —
— Na obcej ziemi znajdę mą nutę,
na obcej ziemi znajdę mój śpiew,
moi wnukowie wrócą za niemi
do swojej ziemi. —
Żegnaj mi kraju rodzinny,
krwi twojej ja niewinny,
przyjmij me łzy.

STRAŻNICY

Precz — precz!

CHÓR POETÓW
(odchodząc)

Przyjmij me łzy — jedyny dar,
idę daleko...
idę daleko...

SYNOWIE PODBITEGO KRAJU

Unieście z sobą żale,
nie znamy was,
nie chcemy znać was wcale.
Precz, precz od nas —
Nie wart nasz kraj miłości,
śmierć nam podaje...
Ty nam podajesz życie,
więc nami rządź,
panem bądź!
Silna władza twoja i twój tron;
połącz nas z twoją siłą —
będziemy silni twoją siłą.