Strona:PL X de Montépin Zemsta za zemstę.djvu/1230

 — Z attaku apoplektycznego... Był pijany, wino go zabiło... Czy według pana on należał do zbrodniarzy co napadli naszego młodzieńca?
 — Jestto rzeczą zupełnie pewną, stosownie do raportu sierżanta... W ręku trzymał taki sam kij jak ten, który znaleziono na miejscu zbrodni.
 — Nieszczęście, że nie może wymienić swoich wspólników.
 — Znajdziemy ich i bez tego... Doktorze, bądź łaskaw wydać świadectwo śmierci, które dołączą do protokółu.
 — Zaraz.
 Podczas gdy lekarz pisał, oficer kazał sierżantowi przetrząść kieszenie zmarłego.
 — Klucz... — rzekł sierżant.
 — Zapewne od jego mieszkania.
 — Chustka od nosa i siedmnaście franków. Ot i wszystko.
 — Kto z was poznał tego człowieka?
 — Ja, proszę pana — odpowiedział zbliżając się jeden z agentów.
 — Czy wiesz gdzie on mieszkał?
 — Przy ulicy „Starej drogi“, na drugiem piętrze... mieszkał tam z matką...
 — Każemy tam przenieść ciało, a zarazem zrobimy rewizyę... Czy pójdziesz z nami doktorze?.
 — I owszem... Ciekawy jestem ujrzeć mieszkanie takiego bandyty.
 Smutny orszak wyruszył w drogę.