Strona:PL X de Montépin Zemsta za zemstę.djvu/296

tajemniczo za pomocą trucizn, które, jak mu się zdawało, przynosiły mu ulgę, lecz które sprowadziły zupełne wyniszczenie... W chwili gdy mniemał że jest wyleczony, zakończył życie... Jego śmierć obudziła zadziwienie i wydała się sąsiadom podejrzaną... — Bezimienne listy zostały wysłane do prokuratora Rzeczypospolitéj, który nakazał exhumacyę ciała...
 „Exhumacya ta nastąpiła.
 „Dokonano sekcyi, która wydała rezultat przewidywany.
 Okazało się, że nieszczęśliwy chemik z Loches był otruty.
 Podczas gdy pan de Terrys słuchał, ciekawość jego zmieniła się w niepokój.
 — I, — zapytał nagle, — czy kogo oskarżono o jego śmierć?
 — Tak jest.
 — Kogo?
 Lantier odpowiedział zimno:
 — Oskarżono jego żonę, z którą mieszkał sam, nie mając nawet służącéj, i która była daleko młod szą od niego.
 Hrabia uczuł jak po jego pargaminowéj skórze dreszcz przebiegał.
 — Ależ ta kobiéta była niewinna!? — zawołał.
 — Najzupełniéj.
 — I nie została skazana?
 — Byłaby niezawodnie skazana, gdyby niejedna cudowna okoliczność.
 — A okoliczność ta?...