Strona:PWM Baird Tadeusz 2.jpg

✓ Baird Tadeusz, *26 VII 1928 Grodzisk Mazowiecki, †2 IX 1981 Warszawa. Od 1974 wykładał komp. w PWSM w Warszawie (obec. Akademia Muz.), 1977 otrzymał tytuł prof. zwyczajnego i objął katedrę kompozycji. 1973–81 był przewodn. komisji kwalifikacyjnej ZKP, od 1976 przewodn. polskiej sekcji SIMC, od 1979 członkiem Akad. der Künste w Berlinie, 1981 został członkiem honor. ZKP. 1974 otrzymał nagr. im. A. Honeggera, honor. obywatelstwo Drezna, 1975 nagr. MKiS I st., 1979 nagr. Prezesa Rady Ministrów I st. oraz medal Komisji Edukacji Narodowej, 1981 odznaczony (pośm.) Orderem Sztandaru Pracy I klasy.
W twórczości B. ważne miejsce zajmowała muzyka teatr. i filmowa; skomponował muzykę do ponad 50 sztuk dram. (w reż. A. Bardiniego, L. René, J. Kulczyńskiego i in.) i ponad 20 filmów (w reż. A. Wajdy, E. i Cz. Petelskich, J. Rybkowskiego, A. Ścibora-Rylskiego i in.).
Postać B. i jego muzyka znalazła oddźwięk w twórczości filmowej. Filmy dokumentalne o kompozytorze nakręcili L. Perski (1971) i E.F. Nielsen (1972). W 1973 powstała filmowa wersja opery Jutro (reż. B. Hussakowski), która zdobyła Grand Prix na międzynarod. festiwalu telewizyjnym w Pradze. 1978 K. Zanussi zrealizował dla telewizji w Kolonii film 3 portrety kompozytorów polskich (Lutosławski, Penderecki, Baird). 1989 w Paryżu płyta Olimpii z utworami B. otrzymała Diapason d’Or. Od 1990 imię Т. B. nosi organizowany przez ZKP konkurs młodych kompozytorów (1. nagrodę — im. Т. B. — ufundowała żona kompozytora A. Sawicka-Baird). Kompozycje B. zajmują poczesne miejsce w repertuarze koncertowym i są przedmiotem badań muzykologów; jego twórczości poświęcone były sympozja i konferencje nauk. w Pozaniu (1982) i Warszawie (1982).