Strona:PWM Kazuro Stanisław 2.jpg

również Chór 300 Dzieci Powiśla, 1917 przekształcony w istniejącą do 1919 przy katedrze św. Jana kapelę rorantystów o repertuarze opartym na dziełach kompozytorów pol. i wł. XVI-XVII w. W l. 1917–39 był prof. w konserw. w Warszawie, prowadził nowo utworzoną klasę solfeżu, uczył dyryg., kontrapunktu i śpiewu. 1920 jako oficer uczestniczył w wojnie pol.-rosyjskiej. 1922 zorganizował złożony ze studentów konserw. w Warszawie chór Polska Kapela Ludowa, z którym wiele koncertował i dokonał licznych nagrań płytowych. 1927 dzięki staraniom K. powstał w konserw. w Warszawie wydz. nauczycielski dla nauczycieli muzyki w szkolnictwie ogólnokształcącym. 1925 aktywnie uczestniczył w zorganizowaniu sekcji współcz. kompozytorów pol. przy Warszawskim Tow. Muzycznym. 1930–31 był dyr. seminarium dla nauczycieli muzyki w konserw. w Warszawie, a 1932–39 członkiem rady nauk.-artyst. konserwatorium. 1939–44 kierował tajnym konserw. i zainicjował „popołudniowe chwile muzyki poważnej” dla mieszkańców Powiśla. Po powstaniu warsz. przebywał w Krakowie. 1945 zainicjował odbudowę konserw. w Warszawie (od 1946 PWSM) i był rektorem tej uczelni do VII 1951. Dwukrotnie (1937 i 1950) otrzymał nagr. muz. miasta Warszawy.