Lutosławski Witold, *25 I 1913 Warszawa, †7 II 1994 Warszawa, pol. kompozytor i dyrygent. Pochodził z rodziny ziemiańskiej mającej swą posiadłość w Drozdowie, k. Łomży. Jego przodkowie kształcili się w renomowanych ośrodkach uniw., m.in. stryj Wincenty L. — późniejszy filozof i pisarz — studiował w Dorpacie, Rzymie, Paryżu i Londynie, matka Maria z Olszewskich studiowała medycynę w Zurychu, Berlinie i Krakowie, a ojciec Józef L. — rolnictwo w Zurychu. Dzieciństwo i młodość L. upłynęły w Drozdowie, w Moskwie (1915-18) i w Warszawie. L. wychowywał się w atmosferze muzykowania domowego, co miało wpływ na rozbudzenie jego wyobraźni dźwiękowej. Pierwsze utwory komponował już w dzieciństwie, 1922 napisał Preludium na fortepian. 1919-20 uczył się gry na fort. w Warszawie u H. Hoffman, po 1924 u J. Śmidowicza, a nast. u A. Taubego. 1926-32 pobierał lekcje gry na skrz. u L. Kmitowej. Studia w tym zakresie zaowocowały dwoma[1] sonatami na skrz. i fort. (obie z 1927). 1927/28 uczęszczał do konserw. w Warszawie na wykłady P. Maszyńskiego (zasady muzyki) i ćwiczenia z solfeżu prowadzone przez W. Laskiego. 1928-31 pobierał prywatne lekcje teorii i komp. u W. Maliszewskiego. Pod jego kier. skomponował 1930 Taniec chimery na fort., pierwszy utwór wykonany publicznie na koncercie w konserw.
- ↑
Błąd w druku; powinno być – dwiema.
