Melcer-Szczawiński
Melcer-Szczawiński Henryk, *25 VII 1869 Marcelin k. Warszawy (obec. Warszawa-Tarchomin)[1], †28 IV 1928 Warszawa, pol. kompozytor, pianista, pedagog i dyrygent. Naukę gry fort. rozpoczął u babki J. Klemczyńskiej-Melcerowej i u ojca, Karola M., skrzypka, dyr. Towarzystwa Muz. w Kaliszu, z którym tamże wystąpił po raz pierwszy publicznie 25 IX 1877. Po ukończeniu ze złotym medalem klas. gimnazjum w Kaliszu, 1887 podjął studia matematyczne na uniw. w Warszawie, które kontynuował 1892 w Wiedniu. 1888–91 studiował w Instytucie Muz. w Warszawie u R. Strobla (fort., dyplom 1891) i Z. Noskowskiego (komp.); wg niektórych źródeł był też uczniem A. Michałowskiego. 1889–92 koncertował jako solista i akompaniator w wielu miastach Polski, 1890 odbył tournée koncert. po Rosji z amer. śpiewaczką Ludwiką N. Nicholson. 27 III 1892 po raz pierwszy wystąpił z tzw. „koncertem własnym” w Warszawie, zyskując pochlebną opinię m.in. J. Kleczyńskiego. 1892–94 był uczniem T. Leszetyckiego w Wiedniu. Od I 1895 podróżował z koncertami do Berlina, Kijowa, Krakowa, Lwowa, Paryża. Na rozstrzygniętym 22 VIII 1895 II konkursie im. An. Rubinsteina dla kompozytorów i pianistów w Berlinie M.-Sz. zdobył jedyną, przewidzianą regulaminem konkursu kompoz., nagrodę za I Koncert fortepianowy
- ↑ Datę i miejsce urodzenia ustaliła Zuzanna Stromenger, wnuczka М.-Sz., na podstawie księgi chrztów 1869/91 parafii św. Jakuba w Warszawie-Tarchominie; drugi człon nazwiska dodany w wyniku adopcji M. przez Jakobinę ze Szczawińskich Grzybowską dla uzyskania podstaw do używania polsko brzmiącego nazwiska, wg księgi urodzeń 1902/900 parafii św. Barbary w Warszawie.
