Strona:PWM Pałubicki Konrad 2.jpg

ukę komp. w PWSM w Łodzi (dyplom 1952). W l. 1947–58 pracował jako pedagog w średnim szkolnictwie muz. w Bydgoszczy, a od 1950 również jako wykładowca teorii muz. i komp. w PWSM w Sopocie, od 1952 dziekan Wydziału Komp. i Teorii Muzyki, 1971–72 prorektor; 1957 otrzymał tytuł docenta, 1967 prof. nadzwyczajnego. W małej poligrafii wydawał podręczniki współcz. technik kompoz. (Dodekafonia, Sopot 1962, Hindemith — Messiaen, Sopot 1965). Od 1954 organizował sesje nauk. poświęcone twórczości kompozytorów XX w. (1955 K. Szymanowski, 1963 C. Debussy, 1965 B. Bartók, 1973 T. Szeligowski). Tradycja ta trwa po dzień dzisiejszy. Równie trwałym śladem działalności P. są wydawane od 1963 «Zeszyty Naukowe Akad. Muzycznej». P. wykształcił wielu kompozytorów (E. Głowski, K. Guzowski, E. Rymarz, J. Hajdun, Z. Pniewski) o sprawdzonym już dorobku twórczym. W swej twórczości kompoz. kierował się logiką przebiegu formalnego utworu, przemawiał językiem współcz., stroniąc od skrajnej awangardy.