Ta strona została uwierzytelniona.
o takiej jak ta nocy, nieobecną twarzą
zwróceni w mrok, o świecie zapomniawszy całym.
Marzą. A w koło noc się rozprzestrzenia,
bije w brzeg i zatapia kamienne marzenia.
Strona:Sebyla - Arkusz poetycki 6.djvu/8
