Strona:Siostry bliźniaczki from Kuryer Codzienny Y1896 No10 part4.jpg

Dzień mego ślubu będzie pierwszym dniem mego szczęścia!
 — Nie myślę obmawiać Rollina, ale może nie wiesz, że przemarnotrawił cały swój majątek.
 — Cóż mnie to obchodzi? mam swój.
 — Ma skłonność do rozrzutności.
 — Utraci ją po ożenieniu się.
 — A jeżeli zachowa?
 — A ja ci mówię, że utraci! Kobieta kochająca i kochana wiele może uczynić.
 — Więc jesteś stanowczo zdecydowaną zaślubić go?
 — Stanowczo.
 — Czegóż żądasz odemnie?
 — Ażebyś pomówił ze stryjem i uzyskał jego zezwolenie.
 — Dobrze, pomówię.
 — Raul tegoż dnia zobaczył się z hrabią Emanuelem i powtórzył mu swą rozmowę z Henryką.
 Hrabia wysłuchał go w milczeniu, poczem namarszczywszy brwi, zawołał:
 — On! ten próżniak, który dożył do trzydziestego roku życia i nie potrafił zająć żadnego stanowiska!
 — Może jeszcze zmienić się — odrzekł ksiądz i wynagrodzić czas stracony.
 — Hulaka!.
 — Będzie musiał myśleć o przyszłości... Człowiek, który wiele przeżył, mniej narażony jest na pokusy, niż nie znający uciech światowych. Henryka kocha go i będzie jego podporą.
 — Nie jest szlachcicem.