Strona:Stefan Demby - Album pisarzy polskich.djvu/71

Ta strona została uwierzytelniona.

FRAŃCISZEK BOHOMOLEC
(podług litografii ze zbioru Leona Zwolińskiego).




Urodził się w roku 1720. Pierwsze nauki pobierał u Jezuitów, a następnie mając lat 17, wstąpił do ich zakonu. Po skończeniu Akademii Wileńskiej, udał się do Rzymu dla dokończenia studyów naukowych. Powróciwszy do kraju, był nauczycielem w Wilnie, potem w Collegium nobilium w Warszawie, gdzie po zniesieniu zakonu Jezuitów zamieszkał na stałe, pracując na niwie literackiej. Pisywał przeważnie komedye, wydane później w Warszawie p. t. Komedye na teatrum J. Kr. Mości. Mieszczą się tu: Monitor, Wdowa, Pijacy, Pan dobry. W r. 1778 grana była na scenie warszawskiej jego „Nędza uszczęśliwiona“, pierwsza opera polska z muzyką Macieja Kamieńskiego. Należał do ulubieńców Stanisława Augusta, który go na obiady czwartkowe wraz z innymi mężami nauki zapraszał. Umarł w roku 1790.