Strona:Tajemnica zamku Rodriganda. Nr 14.djvu/4

—   378   —

 — O, to jesteś złym, bardzo złym człowiekiem.
 Wskutek tego wyznania energia jego bardziej jeszcze wzrosła.
 Prokurator zdziwiony spytał:
 — A to dlaczego?
 — Bo zamykasz ludzi do więzienia.
 — A co to ciebie obchodzi?
 — Mnie to bardzo obchodzi, bo zamknąłeś dwóch ludzi, których ja bardzo lubię!
 — Cóż to za jedni?
 — Pan kapitan i mój dobry wujaszek Zorski.
 — Aha — rzekł urzędnik. — A kim ty jesteś?
 — Ja jestem Robert Helmar z Zalesia.
 — I po coś tu przyszedł?
 — Nie ścierpię, by oni siedzieli w więzieniu.
 — Hm, może chcesz się ze mną kłócić?
 — Tak, ale naprzód będę grzeczny i poproszę cię, byś ich uwolnił. Oni nic złego nie zrobili.
 — A jeżeli ich nie uwolnię?
 — To cię zmuszę.
 — W jaki sposób?
 — Jak ich zaraz nie wypuścisz, to zastrzelę cię, tak, naprawdę zastrzelę.
 — Chłopcze, czy cię djabeł opętał?
 — Nie, mam tylko odwagę.
 — Ale jeżeli mię zastrzelisz, to ciebie także zamkną do więzienia.
 — To nic nie szkodzi, w ten sposób może prędzej dostanę się do nich.
 — A czym chcesz mię zabić?
 — Rewolwerem.
 Sięgnął do kieszeni i wydobył go.