Strona:Tajemnica zamku Rodriganda. Nr 68.djvu/7

—   1895   —

 Zajęto miejsca, aby kontynuować rozmowę. Amy opowiedziała wszystko. Opowiadała właśnie o przeżyciach Grzmiącej Strzały w pieczarze skarbca królewskiego, gdy wtrąciła uwagę:
 — Dowiedziałam się od Rosety, że nie otrzymał pan mojego listu, który przesłałem za pośrednictwem Jaureza. A w takim razie nie dostał pan także przesyłki hacjendera?
 — Przesyłka? Do mnie? — zapytał zdumiony Robert. — Nic nie otrzymałem.
 Amy była przerażona.
 — Jest pan synem kapitana? — zapytała.
 — Pewnie — brzmiała odpowiedź.
 — Otóż pański stryj otrzymał od Bawolego Czoła część skarbów, o których dopiero co opowiadałam. Postanowiono połowę tego majątku przesłać do ojczyzny dla pana. W kilka lat później po zniknięciu Zorskiego, przybył hacjendero Arbellez do Meksyku i oddał skarb ówczesnemu najwyższemu sędziemu Benito Jaurezowi, który z kolei posłał go do Europy.
 — Nic absolutnie nie dostałem — powtórzył Robert. — Przesyłka albo zginęła, albo dostała się pod fałszywy adres.
 Jaurez przesyłkę ubezpieczył.
 — A więc nie stracę jej wartości. Należy się tylko dowiedzieć, jaki to był bank.
 — Hacjendero wymienił firmę, ale, niestety, zapomniałam.
 — Jeśli więc odzyskam swoją własność, będę posiadał majątek. Ta myśl ma coś w sobie usidlają-