Strona:Waleria Marrené - Przeciw prądowi Tom I.djvu/47

41

 Ale Wacław miał zaledwie lat dwadzieścia pięć, czas mu więc było wyrobić sobie karyerę i utorować drogę życia wedle zdolności, a tych przecie zabraknąć mu nie mogło. Wszyscy co go znali podziwiali jego dowcip, żywość, wykształcenie. Wykształcenie to wprawdzie miało głównie dyletancką cechę. Ojciec odumarł go wcześnie, a matka daleko większy kładla nacisk w wychowaniu na powierzchowne strony, niż na gruntowną wiedzę. Wacław, podróżując po świecie, zatrzymywał się w wielkich miastach, słuchał kursów w uniwersytecie, ale czynił to kapryśnie, wedle fantazyi, nigdy nie troszcząc się o korzyści praktyczne, jakieby nauka przynieść mu mogła.
 Pod tym względem czyniono niejednokrotnie przedstawienia pani Julskiej co do przyszłości syna; ale ona patrzyła na piękną, inteligentną głowę jedynaka i uśmiechała się tylko. Trzeba przyznać, iż