Ta strona została skorygowana.
Czemu, zdając się niebianką,
Miłość jest w gruncie zbyt srogą tyranką?
Czemu z zasłoną spuszczoną na skroni,
Miłość na oślep cel swój zawsze goni?...
...................
Coś narodzone z niczego: pieszczota
odpychająca; powagi pełna pustota;
chaos wdzięków szpetny; ciężki puch;
jasna mgła; zimny żar, martwy ruch;
sen bez snu! — Taką to w sobie zawiłość,
taką niełączność łączy ludzka miłość...
...................
