Strona:Wolter - Powiastki filozoficzne 02.djvu/298

Ta strona została uwierzytelniona.

— w. 20. Barneweldt (1549—1619), naczelnik stronnictwa republikańskiego w Holandyi przeciw Stadhouderowi Maurycemu Nassauskiemu. Ten uzyskał wyrok przeciw heretykom, wyznawcom nauki Arminiusza i, mocą tego wyroku, wyprawił Barneweldta na szafot.
Str. 13, w. 9. Święta Hermandad, stowarzyszenie stworzone w Hiszpanji celem obrony przeciw złoczyńcom. Często mięszano ją z Inkwizycyą, której udzielała jedynie pomocy dla przytrzymania ofiar.
Str. 17, w. 8. Inocenty X; był papieżem od r. 1644 do 1655.
— w. 18. Aureng-Zeyb, władca mongolski od r. 1659 do 1707; zdobył Tybet, Golkondę i Wizapur; był dzielnym ale okrutnym monarchą.
— w. 28. Radża, rodzaj księcia-wasala; omza, dygnitarz zasiadający w radzie Wielkiego Mogoła.
Str. 18, w. 1. Mulej-Ismael, cesarz Maroku od 1672 do 1727.
Str. 20, w. 3. Kandahar, prowincja na południe od Afganistanu.
Str. 26, w. 28. Wisznu, druga osoba z Trójcy Hinduskiej, obejmującej prócz niego Brahmę i Siwę.
Str. 42, w. 7. Fontenelle.
Str. 44, w. 29. Dziennik wydawany przez Frérona, dziennikarza którego Wolter gdzie mógł kąsał swojem szyderstwem.
— w. 30. Drugorzędni poeci „salonowi“ z XVIII w.
Str. 50, w. 1. Z powodu swych żartów na temat religii, Prostaczek stał się przedmiotem pościgu władz; całe jedno wydanie skonfiskowano, co jedynie przyczyniło się do powodzenia książki: z 3 funtów cena jej podniosła się na 24 funty.
— w. 3. O. Quesnel, którego Wolter czyni autorem swej książki, był to uczony jansenista, którego pisma papież potępił w słynnej bulli Unigenitus, i który musiał się chronić przed prześladowaniem do Belgii i Holandyi.