<<< Dane tekstu >>>
Autor Augustyn Czarnowski
Tytuł Zielnik lekarski
Podtytuł Zastosowanie, opis botaniczny i uprawa najważniejszych polskich roślin lekarskich
Wydawca Księgarnia J. Przeworskiego
Data wyd. 1938
Druk Zakł. Druk. F. Wyszyński i S-ka
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
Galeria grafik w Wikimedia Commons Galeria grafik w Wikimedia Commons

7. ANAGALLIS ARVENSIS.
Kurzyślad polny.
(Kurzyślad, Kuroślep, Kurzymor).
(PrimulaceaePierwiosnkowate).

J. — Niewielka roślina. Łodygi dorastają do wysokości 15 cm, mn. w. rozpostarte, czworokątne, gładkie. Liście jajowate, ostro zakończone, gładkie, pod spodem upstrzone. Kwiaty długoszypułkowe, działki korony u nasady fioletowe, dalej ciemno-czerwone, ostro zakończone, obwiedzione błonką. Smak na razie śluzowato-słodki, następnie ostry, gorzki. Zapachu nie ma.
ROŚNIE w całej Europie na uprawnej ziemi, u nas pospolicie między zbożem, w miejscach słonecznych.
KWITNIE I ZBIERA SIĘ od czerwca do października. Suszyć w cieniu i miejscu przewiewnym.
UPRAWA: Siać w jesieni lub na wiosnę wprost w grunt. Nawożenia ani żadnej opieki nie wymaga.
SKŁADNIKI: gorzknik wyciągowy, sole potasowe i natronowe, drobne ilości niedokwasu żelaza i siarki; prócz tego zawiera olśniewająco białe ciało, cyklaminę, porażającą serce, o ostrym palącym smaku.
DZIAŁANIE moczopędne, napotne, nieco rozwalniające; czyści krew. Działanie kurzyśladu jest dość silne; należy więc używać kurzyślad jako środek wewnętrzny z pewnym umiarkowaniem (za poradą lekarza).
UŻYTEK z całego ziela. Herbata: w cierpieniach wątroby i nerek (zwłaszcza przy kamieniach), przy żółtaczce, padaczce; — jako klizmy przy zaparciu stolca; do okładów na wrzody.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Augustyn Czarnowski.