Biblia Gdańska/List Świętego Pawła Apostoła do Rzymianów 9


Biblia Gdańska - Nowy Testament - List Świętego Pawła Apostoła do Rzymianów

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16


ROZDZIAŁ IX.
I. Uczy, że dwoiacy są synowie Abrahamowi 1 — 14. II. z którymi Bóg według woli swoiéy 15 — 19. III. iako garncarz z gliną wolnie sobie poczyna 20 — 23. IV. potém wezwania Poganów a Żydów odrzucenia z Proroków dowodzi 24 — 33.

Prawdę mówię w Chrystusie, a nie kłamam, w czém mi poświadcza sumnienie moie przez Ducha świętego:
2. Że mam wielki smętek i nieustawaiący ból w sercu moiém.
3. Albowiem żądałbym sam, abym[1] się stał odłączonym od Chrystusa za braci moie, za pokrewne moie według ciała.
4. Którzy są Izraelczycy, których[2] iest przysposobienie synowskie i chwała i przymierza i zakonu[3] danie i służba Boża i obietnice;
5. Których są oycowie, i z których poszedł Chrystus ile według ciała, który iest nad wszystkimi Bóg błogosławiony na wieki. Amen.
6. Lecz nie można, żeby miało[4] upaść słowo Boże; albowiem nie wszyscy, którzy są[5] z Izraela, są Izraelem;
7. Ani iż są nasieniem Abrahamowém, wszyscy są dziećmi; ale rzeczono: W Izaaku[6] będzie tobie nazwane nasienie;
8. To iest, nie dzieci ciała są dziećmi Bożymi; ale dzieci[7] obietnicy bywaią w nasienie policzone.
9. Albowiem obietnicy słowo to iest: O tym właznie[8] czasie przyidę, a Sara będzie miała syna;
10. A nie tylko to, ale i Rebeka,[9] gdy z iednego oyca naszego Izaaka brzemienną została.
11. Gdy się ieszcze były dziatki nie narodziły, ani co dobrego albo złego uczyniły, aby się ostało postanowienie Boże według wybrania, nie z uczynków, ale z tego, który powoływa,
12. Rzeczono iéy, że większy będzie służył[10] mnieyszemu,
13. Iako napisano: Iakubam[11] umiłował, alem Ezawa miał w nienawiści.
14. Cóż tedy rzeczemy? Iestże niesprawiedliwość[12] u Boga? Nie day tego Boże!
II. 15. Albowiem do Moyżesza[13] mówi: Zmiłuię się, nad kim się zmiłuię a zlituię się, nad kim się zlituię.
16. A przetoż nie należy na tym, co chce, ani na tym, co bieży, ale na Bogu, który się zmiłowywa.
17. Albowiem mówi pismo do Faraona: Na tom[14] cię samo wzbudził, abym okazał moc moię na tobie, a iżby opowiadane było imię moie po wszystkiéy ziemi.
18. A tak nad kim chce, zmiłowywa się, a kogo chce, zatwardza.
19. Ale mi rzeczesz? Przeczże się ieszcze uskarza? bo któż się sprzeciwił woli iego?
III. 20. I owszem, o człowiecze! któżeś ty iest, który spór wiedziesz z Bogiem? Izali lepianka[15] rzecze lepiarzowi: Przeczżeś mię tak uczynił?
21. Izali niema mocy garncarz[16] nad gliną, żeby z téyże bryły uczynił iedno naczynie ku uczciwości a drugie ku zelżywości?
22. A ieźliż Bóg chcąc okazać gniew, i znaiomą uczynić możność swoię, znosił w wielkiéy cierpliwości naczynia gniewu na zginienie zgotowane,
23. A iżby znaiome uczynił bogactwo chwały swoiéy nad naczyniem miłosierdzia, które zgotował ku chwale;
IV. 24. Których i powołał, to iest nas, nie tylko z Żydów, ale i z Poganów,
25. Iako téż u Ozeasza mówi: Nazowię lud, który[17] nie był moim, ludem moim, a onę, która nie była umiłowaną, nazowię umiłowaną.
26. I stanie się, że na tém mieyscu, gdzie im mawiano: Nie iesteście wy[18] ludem moim, tam nazwani będą synami Boga żywego.
27. A Izaiasz woła nad Izraelem, mówiąc: Choćby liczba[19] synów Izraelskich była iako piasek morski, ostanki zachowane będą.
28. Albowiem sprawę skończy i skróci w sprawiedliwości; sprawę zaiste skróconą uczyni Pan na ziemi.
29. I iako przed tém powiedział Izaiasz: By nam był Pan zastępów[20] nie zostawił nasienia, bylibyśmy się stali iako[21] Sodoma, i Gomorze bylibyśmy podobni.
30. Cóż tedy rzeczemy? To, iż Poganie, którzy nie szukali sprawiedliwości, dostąpili sprawiedliwości, a sprawiedliwości, która iest z wiary.
31. A Izrael szukaiąc[22] zakonu sprawiedliwości, nie doszedł zakonu sprawiedliwości.
32. Dla czegoż? Iż nie z wiary, ale iako z uczynków zakonu iéy szukali; albowiem się obrazili o kamień obrażenia,
33. Iako napisano: Oto, kładę w Syonie[23] kamień obrażenia, i opokę otrącenia, a wszelki,[24] który weń wierzy, nie będzie pohańbiony.





 Rz 8 Rz 9
Biblia Gdańska
Rz 10