Gry i zabawy towarzyskie/Gra w węża

<<< Dane tekstu >>>
Autor Maria Weryho
Tytuł Gry i zabawy towarzyskie
Podtytuł w pokoju oraz na wolnem powietrzu
Wydawca Wydawnictwo M. Arcta
Data wyd. 1910
Druk Drukarnia M. Arcta
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cała książka
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

Rys. 12.
38. Gra w węża (rys. 12 i 13).
(Ilość grających: 6 — 12 chłopców).

Każdy grający skręca chustkę i związuje ją w węzeł. Żeby oznaczyć porządek, w jakim mają uczestnicy zaczynać, stają jeden obok drugiego w równej linji, nachylają się i przerzucają pomiędzy nogami chustkę w ten sposób, żeby ta przeleciała nad głową. Ten, czyja chustka odleci najdalej, będzie pierwszym, a inni stają za nim. Gdy wszyscy zajęli należne miejsca, każdy bierze swą chustkę, rozwiązuje supeł, skręca ją na długość i kładzie na miejscu przeznaczonem dla siebie. Tym sposobem chustki leżeć będą na ziemi równolegle, w odległości dwóch kroków jedna od drugiej. Pierwszy grający zbliża się do swojej chustki, przeskakuje na jednej nodze wszystkie inne tam i z

Rys. 13.

powrotem w jedną i drugą stronę, dalej obchodzi je wężem i wróciwszy na miejsce, staje, nachyla się, podnosi chustkę ustami i przerzuca ręką przez głowę.
Jeżeli grający oprze się drugą nogą o ziemię, pomimo, że powinien był trzymać ją wyciągniętą ku przodowi, jeśli dotknie chustki cudzej i jeśli swojej nie przerzuci przez głowę, będzie zmuszony położyć chustkę w samym końcu i powtórzyć ćwiczenie, gdy kolej na niego przyjdzie. Przegrywa ten, który został ostatnim. Będzie musiał przebiec trzy razy pomiędzy towarzyszami, którzy stają teraz w dwóch kolumnach i biegnącego uderzają chustkami.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Weryho.