Gry i zabawy towarzyskie/Kot zawieszony

<<< Dane tekstu >>>
Autor Maria Weryho
Tytuł Gry i zabawy towarzyskie
Podtytuł w pokoju oraz na wolnem powietrzu
Wydawca Wydawnictwo M. Arcta
Data wyd. 1910
Druk Drukarnia M. Arcta
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cała książka
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

10. Kot zawieszony (rys. 2).
(Ilość grających 6 — 10).

Grający tworzą koło, następnie na okrzyk: «ostatni kot zawieszony!» wszyscy się rozbiegają i starają się na czemś się zawiesić, t. j. nie dotykać się ziemi; można usiąść na parkanie, na kamieniu, na schodach, stopniach, zawiesić się na drzewie, uczepić się płotu. Ten, który nie znalazł dla siebie odpowiedniego miejsca, albo też ostatni z kolei się zawiesił, przyjmuje na siebie rolę kota. Wtedy grający do woli mogą

(Rys. 2).

zmieniać miejsca, a kot powinien ich chwytać w biegu, zanim dobiegną do miejsca. Jeżeli mu się uda, wtedy rolę swoją przekazuje temu, którego złapał. Nowy kot nie może porwać «ojca», t. j. tego, który jego samego złapał, zanim ten nie zmieni swego miejsca.
Dopóki grający siedzi na miejscu, kot nie ma prawa go ruszyć.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Weryho.