Słowniczek gwary ludu zamieszkującego wschodnio-południową najbliższą okolicę Nowego Sącza/M

<<< Dane tekstu >>>
Autor Karol Mátyás
Tytuł Słowniczek gwary ludu zamieszkującego wschodnio-południową najbliższą okolicę Nowego Sącza
Podtytuł Wsie: Zawada, Nawojówka, Brzeziny, Kunów, Jamnica, Poręba, Bielowice i Dąbrówka polska
Data wyd. 1891
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


M.

maciórka, i, s. f., macierzanka (thymus serpyllum).
mąder, stara rzecz, forma zam. mędry. „O! to mąder buł ten Siapsia.“
majdać, a, s. m. Tak nazywają ogon bydlęcy, kiedy się nim ogania.
mamrám, ás, mamrać, v. intr., niewyraźnie mówić. (Por. L.: mamrzeć, mamruczeć, mamrotać).
mármolę sie, is sie, mármolić sie, usilnie pracować, trudzić się, mordować się. „Tylam sie namármoluł.“
matura, s. f, 1) natura, charakter, 2) urządzenie, sposób życia, moda. „Dawniejsá matura buła lepsá“ (sposób życia, obyczaje).
mękál, s. m., posp. przezwisko dziecka płaczliwego i nie dającego się uspokoić.
mękolijá, s. f., szał, napad szaleństwa. „Casem na niego przychodzi taká mękolijá.“ (Por. Kos.: maukulia).
miár. Wyrażenie: „stoji na miár“ oznacza przeciąg czasu od świętéj Łucyji (13 grudnia) aż do Bożego Narodzenia, w którym z każdego dnia wróży się na odpowiedny miesiąc w przyszłym roku. Według mniemania ludu, dnie te są jednakowo długie, a więc dnia ani nie ubywa ani nie przybywa.
miarecka, i, s. f., kieliszek (żartobl.).
młójn, młyjna, s. m., młyn.
momot, a, s. m., wł. blekot, w obszerniejszém znaczeniu niedołęga. O dziecku, gdy pacierza nie może się nauczyć lub nie umie czegoś zrobić, o człowieku do niczego, mówią: to taki momot! „E! idź ty momocie.“ (Por. L. momot i momotać).
myrcha, przekl. „Ty psia myrcho!“
myrchám, ás, myrchać, v. tr., rozrzucić, mierzwić, w nieład wprawić, rozczachrać (o włosach). „Łóżko zmyrchane.“ Comp. zm., po-m.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Karol Mátyás.