<<< Dane tekstu >>>
Autor Julian Tuwim
Tytuł Wypisy czarnoksięskie
Rozdział Czego się czart boi
Pochodzenie Czary i czarty polskie oraz Wypisy czarnoksięskie
Wydawca Instytut Wydawniczy „Bibljoteka Polska“
Data wyd. 1924
Druk Zakłady Graficzne Instytutu Wydawniczego „Bibljoteka Polska“
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


CZEGO SIĘ CZART BOI?
1. Soli, że do wody święconej jej zażywają, Św. apostołów Chrystus nazwał solą: vos estis sal terrae, którzy byli wielcy burzyciele czarta. 2. Nie bierze postaci nigdy gołębicy, iż pod jej figurą duch św. 3. Ani postaci baranka, iż Chrystus zowie się Barankiem. 4. Lękał się czart Asmodeusz żółci rybiej, gdyż jej kadzeniem wygnany z stancji Tobiasza. Lękał się czart w osobie Saula lutni dawidowej, a raczej psalmów wygrawanych, która lutnia Chrystusa, wyciągnionego na krzyżu jak struna, według św. Prospera, psalmy zaś figurowały zaklinania teraźniejsze, według Teodoreta; dlatego od Saula recedebat spiritus malus. Coby zaś za racja była, że się czart bał dymu owej ryby? oto ta, że ryba znaczy Chrystusa Pana u Prospera, Tertuljana, Augustyna, bo jest symbolum i figurą postu, którego czart nienawidzi. 5. Jeszcze się czart boi brać postaci człeka, po wziętej przez Boga naturze ludzkiej, a przedtem ją zawsze brał; a jeśli się pokaże w postaci ludzkiej, tedy zaraz coś bestjalskiego, albo ogon, albo kopyto, albo pazury ma przy sobie. 6. Chleba też nie zażywa do swych spraw czart, iż Chrystus Pan pod osobami chleba mieszka w najśw. Sakramencie. 7. Dziwnie się też stracha owych słów: per ipsum, cum ipso et in ipso, któremi Lucyper w piekle przykuty, jako mówi Cezarjusz. Boi się jeszcze czart nabożnych ludzi, modlitw, niespania, pokory, postów surowych... etc. etc..
(Nowe Ateny).


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Julian Tuwim.