Łzy (Antoniewicz, 1828)

<<< Dane tekstu >>>
Autor Karol Antoniewicz
Tytuł Łzy
Pochodzenie Sonety, zeszyt pierwszy
Data wyd. 1828
Druk Józef Schnayder
Miejsce wyd. Lwów
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zeszyt
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
ŁZY.

Les premieres joies d’un coeur fait pour aimer,
N’ont pas d’autre langage que les larmes.
Salvandy.


Że łzami człowiek światło życia wita,
Łzy mu przez całe towarżyszą życie,
Łzy okazuią słabsze serca bicie,
Gdy piérwsza zorza, dziecieńciu zaświta!

Czy burzą zgięty, kwiat szczęścia okwita,
Czy wiosna nowe, wydaie obficie,
Czyli nas stawił los na szczęścia szczycie,
Czyli w nieszczęścia, koleie nas chwyta;

Ciągle łzy ronić, iest losem człowieka;
Łzy tylko ulgę przynoszą wstrapieniu,
Łzami zrószony żal od nas ucieka;

One czuć daią roskosze w westchnieniu;
I choć iuż oko łzy sączyć przestało,
Łzy, martwe ieszcze, skrapiaią ciało; —




Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Karol Antoniewicz.