Śpiewnik kościelny/Duszo oziębła

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Duszo oziębła
Pochodzenie Śpiewnik kościelny
Redaktor Michał Marcin Mioduszewski
Data wyd. 1838
Druk Stanisław Gieszkowski
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 

Cały tekst

Indeks stron

HYMN.



\relative c' { \clef tenor \key c \major
\time 3/4
\autoBeamOff
\stemUp
a4 a4 gis4 | a4 e2 | f8 e8 d4 g4 | e4 c2 \bar ":|" \break
\stemDown a'4 c4 bes4 | \stemUp g4 a2 | a8 g8 f4 \stemDown bes4 | \stemUp g4 a2 | \break
a4 d,4 g4 | e4 c2 \bar "|."
}
\addlyrics { \small {
Du -- szo o -- zię -- bła! cze -- muż nie go -- re -- jesz!
To -- czy twój Je -- zus "z o" -- gni -- stej mi -- ło -- ści,
Krew "w o" -- bfi -- to -- ści.
}}
\addlyrics { \small {
Ser -- ce me cze -- mu wszy -- stko nie to -- pnie -- jesz!
}}


Duszo oziębła! czemuż nie gorejesz!
Serce me czemu wszystko nie topniejesz!
Toczy twój Jezus z ognistej miłości,
Krew w obfitości.

Ogień miłości gdy go tak rozpala,
Szkaradne drzewo na ramiona zwala,
Zemdlony Jezus, pod krzyżowym klęka
Ciężarem, stęka.

Okrutnym katom posłusznym się staje,
Na krzyz sromotny ochotnie podaje
Ręce i nogi, ludzkiego plemienia,
Sprawca zbawienia.

O słodkie drzewo! spuśćże nam już ciało,
Aby na tobie dłużej nie wisiało;
My go uczciwie w grobie położymy,
Płacz uczynimy.

Oby się serce we łzy rozpływało,
Że cię mój Jezu sprośnie obrażało,
Żal mi ach żal mi! ciężkich moich złości,
Dla twej miłości.

Niechżeć mój Jezu cześć będzie w wieczności,
Za twe obelgi, mękę, zelżywości;
Któreś ochotnie, Syn Boga jedyny,
Cierpiał bez winy.


Znak domeny publicznej
Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).