Śpiewnik kościelny/Głos, głos, głos dziś wesoły

	<<< Dane tekstu >>>
Tytuł	Głos, głos, głos dziś wesoły
Pochodzenie	Śpiewnik kościelny
Redaktor	Michał Marcin Mioduszewski
Data wyd.	1838
Druk	Stanisław Gieszkowski
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały tekst;
	Indeks stron

›››

[620]

PIEŚŃ XIV.

Na Boże Ciało.

$\relative c' { \clef "tenor" \key f \major \autoBeamOff \stemDown c2 c | c4 f e g | f2 r | a,4( bes) c2 | \break bes4( a) \stemUp g2 | \stemDown bes4 a \stemUp g f | e2 f4 g | f2 r \bar "." \break g2 a4 a | \stemDown bes2 a | \stemUp g4 \stemDown bes a c | bes2 r | \break \stemUp g2 a4 a | \stemDown bes2 a | \stemUp g4 \stemDown bes a c | bes2 r | \break f'2 e4 d | c2( d4) bes | \stemUp a4 a g g | f2 r \bar "|." } \addlyrics { \small { Głos, głos, głos dziś we -- so -- ły, Nie -- bo, zie -- mia, nie -- bo zie -- mia brzmią z_A -- nio -- ły; Oj -- cu świa -- tło -- ści od -- da -- jąc dzię -- ki, Za wszy -- stkie da -- ry od je -- go rę -- ki, Któ -- rą o -- twie -- ra wszy -- stkim ży -- ją -- cym. } }$

[620]

Głos, głos, głos dziś wesoły,
Niebo, ziemia, niebo ziemia brzmią z Anioły;
Ojcu światłości oddając dzięki,
Za wszystkie dary od jego ręki,
Którą otwiera wszystkim żyjącym.

Stół, stół, stół, z nieba sława,
Bóg karmiciel, 2. Bóg potrawa:
Sam Jezus wszystkie wyrabia smaki,
W ziarkach, kropelkach dobroci znaki,
Z swojej miłości wszystkim użycza.

Chleb, chleb, chleb dał dwojaki,
Bydłu, ludziom w różne smaki:

Niech sobie bydle co widzi bierze,
Ja to przyjmuję co sercem wierzę:
Im Bóg karmiciel, a mnie zbawiciel.

Zmysł, zmysł, zmysł nasz cielesny,
Z ziarka pokarm 2. zna doczesny:
Lecz gdy przystąpi słowo przedwieczne,
Ziarko się zmieni w smaki serdeczne,
Zna kto całuje list przyjaciela.

Znak, znak, znak Boskiej siły,
Gdzie krew, ciało 2. z Bóstwem skryły;
Alfa, Omega cień chleba kryśli,
Boga skosztuje kto się domyśli,
Jak miłość karmi swe niemowlęta.

Bóg, Bóg, Bóg chleb przemienia
W ciało i krew 2. dla zbawienia:
Tym którzy wierzą w wszechmocne słowa,
Chrystus obietnic wiernie dochowa;
On rzekł, to czyńcie na mą pamiątkę.

Cud, cud, cud był od wieku,
Bóg w Maryi 2. żył człowieku:
Teraz Anielski kto chleb pożywa,
Już jest w Chrystusie, Chrystus w nim bywa.
Ach! cóż jest w niebie czego żądamy.

Duch, duch, duch w tych społeczny,
Którym miły 2. ten chleb wieczny:
W nich jednomyślność chodzących w domu,
Gdyż nie są dłużni zgoła nikomu;
Anielskie życie wiodą na ziemi.

Słuch, słuch, słuch w tych nie ziemny,
Których uczy 2. chleb tajemny:
Co kapłan żąda w łamaniu chleba,
To czyste dusze wraz czują z nieba.
O ludu święty! czegóż wam trzeba.

Gdzie, gdzie, gdzie dwóch się zgodzą,
Mówi Chrystus 2. ze mną chozą:
Jeśli nademnie nic nie miłują,
Serce pokorne mieć usiłują,
Ci w tym Anielskim chlebie smakują.

Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).