Śpiewnik kościelny/Złóżcie troski żałujący
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Złóżcie troski żałujący |
Pochodzenie | Śpiewnik kościelny |
Redaktor | Michał Marcin Mioduszewski |
Data wyd. | 1838 |
Druk | Stanisław Gieszkowski |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI |
Indeks stron |
Złóżcie troski żałujący
Chrystusa umarłego,
Otrzyjcie już łzy płaczący
Pana zmartwychwstałego:
Tysiącznych pociech przyczyna,
Ogłoszona jest nowina,
Alleluja, Alleluja, Alleluja,
Alleluja, Niechaj brzmi Alleluja.
Niewiasty które przy grobie
Były, to powiedziały:
Że Chrystus w chwały ozdobie,
Żyje już zmartwychwstały.
Ztąd pociechy, ztąd radości,
Na stronę pójdźcie żałości,
Alleluja i t. d.
Chrystusowe zmartwychwstanie
I miłość wielka Pana,
Zapaliły pożądanie
Piotra a bardziej Jana:
Że jak w życiu był najszczerszy,
Tak do grobu przyszedł pierwszy,
Alleluja i t. d.
Piotr i Jan już przeświadczeni
Gdy od grobu bieżeli,
Doświadczeniem upewnieni
Innym opowiedzieli:
Jako grób znaleźli pusty,
A w nim pogrzebowe chusty,
Alleluja i t. d.
Aniołowie co świadkami
Tego tryumfu byli,
Głosząc go przed niewiastami,
W grób im wnijdźcie mówili:
Patrzcie wszak tu był złoźony,
Tu kamieniem przywalony,
Alleluja i t. d.
Magdalena wzwyczajona
Szukać Pana swojego,
Raz i drugi w grób schylona
Patrzy zmartwychwstałego:
Płakać jednak nie przestaje,
Dotąd że żyw nie uznaje,
Alleluja i t. d.
Zaczem w ogrodnika scenie
Chrystus się pokazuje,
Na pociechę Magdalenie,
W niej wszystkim oznajmuje:
Że poległ dla ich zbawienia,
Zmartwychwstał dla podwyższenia,
Alleluja i t. d.
Józefa z Arymatei
Grób się próżny zostaje,
Pan zaś uczniom w Galilei
Widomym się być daje.
Tam aby szli rozkazuje,
Że poprzedzi obiecuje,
Alleluja i t. d.
Paweł, Łukasz świadectwami
Przyznają to swojemi,
Że Chrystus zlanemu łzami
Piotrowi, przed innemi,
Pokazać się raczył w drodze,
Ciesząc strapionego srodze,
Alleluja i t. d.
Uczniom także dwom idącym
Do Emaus strapionym,
Przyłączył się gadającym
O wypadku wiadomym:
Którym Proroków widzenia,
Wykładał do zrozumienia,
Alleluja i t. d.
Przymuszony na wieczerzą
Raczył Pan iść łaskawie,
Łamiącemu chleb, już wierzą
Że zmartwychwstały w jawie:
Wątpliwość ich dziw oddala,
Oziembłe serca zapala,
Alleluja i t. d.
Ucieszeni z oglądania
Pana najświętszej twarzy,
Spieszą do opowiadania
Że nie widmo się marzy,
Lecz w istocie prawda szczera,
Zmartwychwstanie to popiera,
Alleluja i t. d.
Gdy porządkiem powiadają
Co widzieli, słyszeli,
Choć się drzwi nie otwierają,
Wpośród Pana ujrzeli:
Ten ukazywał im rany,
Cieszył wszystkich, żyw uznany,
Alleluja i t. d.
W dzień zmartwychwstania te dzieła
Są wiernym oznajmione,
Łaska Chrystusa sprawiła
Że serca pocieszone,
Które się z męki smuciły,
Tryumf wyśpiewują miły,
Alleluja i t. d.