Śpiewnik kościelny/Zstąp Duchu Przenajświętszy

	<<< Dane tekstu >>>
Tytuł	Zstąp Duchu Przenajświętszy
Podtytuł	(Veni Sancte)
Pochodzenie	Śpiewnik kościelny
Redaktor	Michał Marcin Mioduszewski
Data wyd.	1838
Druk	Stanisław Gieszkowski
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały tekst;
	Indeks stron

›››

[150]

PIEŚŃ III.

Proza o Duchu Świętym.

$<< \new Staff { \new Voice = "melody" { \relative c' { \clef tenor \key c \major \time 2/2 \repeat volta 2 { d2 f e d cis b a1 } c!2 c d4( c) bes( a) \break g2. f4 | f1 \bar "." a4 a b! cis | d4. cis8 cis2 | d4 cis d e | \break f4. e8 e2 | \repeat volta 2 { e a, | b4( cis) d( e) | d2 cis | d1 } } } } \new Lyrics \lyricsto "melody" { << { Ve -- ni Sanc -- te Spi -- ri -- tus! } \new Lyrics { \set associatedVoice = "melody" Et e -- mit -- te cœ -- li -- tus, } >> Lu -- cis tu -- æ ra -- di -- um Ve -- ni Pa -- ter pau -- pe -- rum! Ve -- ni da -- tor mu -- ne -- rum! Ve -- ni lu -- men cor -- di -- um. } >>$

Veni Sancte

[150]

PIEŚŃ III.

Proza o Duchu Świętym.

[150]

Veni Sancte Spiritus!
Et emitte cœlitus,
Lucis tuæ radium:
Veni Pater pauperum!
Veni dator munerum!
Veni lumen cordium.

Consolator optime!
Dulcis hospes animæ,
Dulce refrigerium:
In labore requies,
In æstu temperies,
In fletu solatium.

O lux beatissima!
Reple cordis intima,
Tuorum fidelium.
Sine tuo numine,
Nihil est in homine,
Nihil est innoxium.

Lava quod est sordidum,
Riga quod est aridum,
Sana quod est saucium:
Flecte quod est rigidum,
Fove quod est frigidum,
Rege quod est devium.

Da tuis fidelibus,
In te confidentibus,
Sacrum septenarium:
Da virtutis meritum,
Da salutis exitum,
Da perenne gaudium.

Zstąp Duchu Przenajświętszy

[152]

PIEŚŃ IV.

Proza z łacińskiego: Veni Sancte. Melodyja jak wyżej.

[152]

Zstąp Duchu Przenajświętszy!
Spuść nam jak najgorętszy
Promień twojej miłości:
Przyjdź o Ojcze ubogich!
Przyjdź dawco darów drogich!
Przyjdź serdeczna światłości!

Wdzięczny Pocieszycielu,
Drogi nasz przyjacielu,
Słodka nasza ochłodo:
Tyś w pracach odpocznienie,
W upałach ugaszenie,
Miła w smutku swobodo.

O Najświętsza Światłości!
Oświeć serc głębokości,
Ludu twego wiernego:
Boć bez twojej dzielności,
Nic w ludzkiej nikczemności,
Nie masz nic porządnego.

Więc oczyść co szpetnego,
Skrop, co w nas jest oschłego,
Uzdrów, co niezdrowego:
Skrusz, co zatwardziałego,
Rozgrzej, co oziębłego,
Sprostuj, co jest błędnego.

Użycz nam w Cię wierzącym,
I w tobie ufającym,
Siedmiu darów światłości:
Pomnóż w cnotach zasługę,
Daj zbawienia wysługę,
Daj zapłatę w wieczności.

Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).