Żabusia (dramat, 1903)/Akt II/Scena IX

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Gabriela Zapolska
Tytuł	Żabusia
Podtytuł	sztuka w trzech aktach
Część	Akt II, Scena IX
Pochodzenie	Teatr Gabryeli Zapolskiej
Wydawca	Redakcya Przeglądu Tygodniowego
Data wyd.	1903
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały Akt II Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cała sztuka Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[57]

SCENA IX.

ŻABUSIA, MARYA, później FRANCISZKA.

 Żabusia (przy oknie). Wychodzą z bramy!... jak babcię kocham, wychodzą!

 Marya (na przodzie sceny). On!... on!...

 Żabusia (biegnąc do kuchni). Franciszko!... Franciszko!

 Franciszka. Słucham pani!

[58] Żabusia. Idź do pani Maniewiczowej i powiedz pani, że ja natychmiast przyjdę... niech pani na mnie czeka.

 Franciszka (przerywa). Kiedy proszę pani — pani Maniewiczowa już z pół godziny jak wyszła z mężem na miasto.

 Żabusia (zmieszana). Dobrze!... odejdź.

(Franciszka wychodzi).

 Marya (zrywa się i rzuca się ku Żabusi). Jezus Marya!... Jezus Marya!...

 Żabusia. Maniu, co ci się stało?...

(Skacze na kanapę zwijając się w kłębek).

 Marya (w szalonym gniewie chwytając ją za ręce). A nikczemnico!... to twój kochanek!... nie tamtej!... nie tamtej!...

 Żabusia. Puść mnie!...

 Marya. Ach ty nikczemna!... zabiłaś mnie!...

(Pada zemdlona na ziemię. Żabusia pozostaje nieruchoma, klęcząc na kanapie z oczyma utkwionymi w leżącą Maryę).

Zasłona spada.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Gabriela Zapolska.