100 powiastek dla dzieci/Gwoździe do butów
| ←Buty | 100 powiastek dla dzieci Gwoździe do butów Christoph von Schmid |
Siedm laseczek→ | |
| Przekład: Jan Chęciński. |
GWOZDZIE do BUTÓW.
Pracowity gwoździarz, któremu dano przydomek Bez wytchnienia, siedział po całych dniach w warsztacie i tak dzielnie kuł żelazo, że iskry sypały się około niego jak deszcz ognisty.
Syn bogatego sąsiada Pana R... przychodził co dzień do niego, i całemi godzinami przypatrywał się pracy.
„Hejże, mój młody paniczu!” rzekł gwoździarz pewnego rana, „zamiast przypatrywać się mojéj robocie bezczynnie, mógłbyś nauczyć się wykuwać gwoździe. Kto wie, na co by ci się to kiedyś przydało!”
Młodzieniec, któremu próżniactwo już zaczynało się przykrzyć, zgodził się na propozycję gwoździarza. Śmiejąc się, zasiadł przed kowadłem i wkrótce nabrał zupełnej wprawy w wyrabianiu wybornych gwoździ do butów.
Stary pan R... umarł, zostawiwszy znaczny majątek. Syn odziedziczył wszystko, ale za nadejściem wojny, został przywiedziony do zupełnego upadku. Pozbawiony dziedzictwa, musiał nawet udać się do miasteczka bardzo odległego od stron rodzinnych. Otóż w okolicach tamtych, było wielu szewców, którzy co tydzień, przynosili do owego miasteczka znaczne summy pieniędzy na zakupienie gwoździ do butów. Często jednak, pomimo dobréj zapłaty, niemogli ich dostać, bo w całéj okolicy, robiono obuwie dla wojska, więc skarb miał w kupnie wszelkich materjałów pierwszeństwo.
Młody R... znajdując się w dotkliwéj nędzy, przypomniał sobie, że nie obcą mu jest sztuka wyrabiania pożądanych gwoździ. Udał się zatem do kilku szewców i oświadczył, że gotów jest zapobiedz ich kłopotowi, byle mu dopomogli do założenia warsztatu. Szewcy uczynili to jaknajspieszniéj i młody R... zaczął od téj chwili skromnym rzemiosłem zarabiać na życie.
„Jednak to zawsze dobrze nauczyć się czegoś,” mawiał często do siebie, „nawet umiejętność robienia gwoździ do butów, bardzo przydać się może. Dzisiaj moje rzemiosło, przynosi mi więcéj niż bogaty spadek po ojcu.
Los zmienny; wielu gdy klęskę poniosło,
Z bogactw do nędzy przeszli nieszczęśliwi;
Dobrze więc poznać jakie bądź rzemiosło,
Bo ono zawsze człowieka wyżywi.
