Biblia Gdańska/Księga Hioba 39

Hi 39

1 Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?
2 Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?
3 Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?
4 Izali wiesz czas rodzenia kóz skalnych, a kiedy rodzą łanie, postrzegłżeś?
5 Możeszże zliczyć miesiące, jako długo płód noszą? a czas rodzenia ich wieszże?
6 Jako się kurczą, płód swój wyciskają, a rozstępując się z boleścią go pozbywają;
7 Jako moc biorą dzieci ich, i odchowywują się po zbożach, a odszedłszy nie wracają się do nich.
8 Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał?
9 Któremu dał pustynię miasto domu jego, a miasto mieszkania jego miejsca słone.
10 On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba.
11 Patrzy po górach pastwy, a wszelkiej zielonej trawy szuka.
12 Izalić będzie chciał jednorożec służyć, albo będzie nocował u jaśli twoich?
13 Izali możesz zaprządz w powróz swój jednorożca do orania? izali powleka będzie brózdy za tobą?
14 Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję?
15 Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził?
16 Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?
17 Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je.
18 A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może.
19 Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się.
20 Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia.
21 Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego.
22 Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego?
23 Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne.
24 Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym.
25 Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza.
26 Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce.
27 Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby.
28 Między trąbami poryza, a z daleka czuje bitwę, krzyk książąt, i wołanie.
29 Izali według twego rozumu lata jastrząb, i rozciąga skrzydła swe ku południowi?
30 Izali na twoje rozkazanie wzbija się orzeł w górę, i składa na wysokich miejscach gniazdo swoje?
31 Na opoce mieszka, i bawi się na ostrej skale, jako na zamku.
32 Stamtąd upatruje sobie pokarm, a daleko oczy jego widzą.
33 Dzieci też jego piją krew, a gdzie są pobici, tam on jest
34 (A tak odpowiedział Pan Ijobowi, i rzekł:
35 Izali ten, co wiedzie spór z Wszechmogącym, uczyć go będzie? a kto chce strofować Boga, niech na to odpowie.
36 Zatem odpowiedział Ijob Panu, i rzekł:
37 Otom ja lichy, cóż ci mam odpowiedzieć? Rękę moję włożę na usta moje.
38 Mówiłem raz i drugi, ale więcej nie odpowiem, i nic więcej nie przydam.

Hi 38

Hi 39

Hi 40