Biblia Gdańska/Proroctwo Amosowe 4
I. Bóg grozi przednieyszym w Izraelu 1 — 5. II. okazuie ich krnąbrność 6 — 11. III. i ogłasza kaźń, ieżeli sie nie poprawią 12. 13.
Słuchaycie słowa tego, o krowy Basańskie! któreście na górach Samaryi, które uciskacie nędzniki a niszczycie ubogie, które mówicie panom ich: Przynieście, abyśmy pili.
2. Przysiągł panuiący Pan przez świętobliwość swoię, iż oto dni idą na was, których nieprzyiaciel weźmie was na haki, a potomki wasze na wędy rybackie, i wynidziecie przerwami, każda tak iako stoi;
3. I będziecie rozrzucać, cokolwiek było w pałacach waszych, mówi Pan.
4. Idźcież do Bethel a bądźcie tułakami w Galgal; rozmnożcie przestępstwa, a przynoście na każdy poranek ofiary wasze, i trzeciego roku dziesięciny wasze;
5. A paląc ofiarę chwały z kwaszonych rzeczy, obwołaycie ofiary dobrowolne, i rozgłoście, ponieważ się wam tak podoba, o synowie Izraelscy! mówi panuiący Pan.
II. 6. A chociam Ia wam dał czystość zębów we wszystkich miastach waszych, to iest, niedostatek chleba po wszystkich mieyscach waszych, wszakżeście się nie nawrócili do mnie, mówi Pan.
7. Iam téż zahamował od was deszcz, gdy ieszcze były trzy miesięce do żniwa, a spuściłem deszcz na iedno miasto, a na drugiem miasto nie spuścił; iedna dziedzina była deszczem odwilżona, a druga dziedzina, na którą deszcz nie padał, uschła.
8. I chodziły dwa i trzy miasta do iednego miasta, aby piły wodę, a nie mogły się napić; a wszakżeście się nie nawrócili do mnie, mówi Pan.
9. Uderzyłem was suszą i rdzą; obfitość, którą przynosiły ogrody wasze, i winnice wasze, i figowe sady wasze, i oliwnice wasze gąsienice pożarły, a wszakżeście się nie nawrócili do mnie, mówi Pan.
10. Posłałem na was mór, tak iako na Egipt, pobiłem mieczem młodzieńce wasze, w poimaniem podał konie wasze, i sprawiłem, że smród woysk waszych wstępował w nozdrze wasze; a wszakżeście się nie nawrócili do mnie, mówi Pan.
11. Wywróciłem was, iako Bóg wywrócił[1] Sodomę i Gomorę, tak żeście byli iako głownia wyrwana z ognia; a wszakżeście się nie nawrócili do mnie, mówi Pan.
III. 12. Przetoż tak ci uczynię, o Izraelu! a iżci tak uczynić chcę, bądźże gotowym na zabieżenie Bogu swemu, o Izraelu!
13. Albowiem oto, on iest który kształtuie góry, a tworzy wiatry, i który oznaymuie człowiekowi, iaka iest myśl iego; on z rannéy zorzy ciemność czyni, a depce wysokości ziemi; Pan Bóg zastępów iest imię iego.
 Am 3 |
Am 4 | Am 5  |
|