Co sie nagodzi, schować nie wadzi

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Ezop
Tytuł	Co sie nagodzi, schować nie wadzi
Pochodzenie	Biernata z Lublina Ezop
Redaktor	Ignacy Chrzanowski
Wydawca	Akademia Umiejętności
Data wyd.	1910
Druk	Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd.	Kraków
Tłumacz	Biernat z Lublina
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały zbiór
Indeks stron

›››

[334]

147. Co sie nagodzi, schować nie wadzi.

 Ptasznik długo ptaki nęcił,
A potym więc sieć rozrzucił,
Aby je wszytki połowił
Za ten nakład, który czynił.
 Ptaków po troszce padało,        5
Jemu się zgubno widziało,
A tak na nie^[1]nie potargał,
Aże wszytkich społem czekał.
 Ptacy, gdy się najadali,
Jedni po drugich wzlatali,        10
Aże tako dzień przeminął,
On żadnego ptaka nie jął.
 A gdy się wieczór przybliżył,
Widząc, iże się omylił,
Na jednego ptaszka porwał,        15
Któryż sam był tylko ostał.
 Ktociem się na wiele kasze,
A nie chce zbierać po trosze,
Gdy wszytkiego oczekawa,
Na małej rzeczy przestawa.

1. W pierwodruku: nic.

[334]  Abstemius 39 De aucupe et fringilla. — FE (120) O ptaśniku z ziębą.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.