Deklaracja pruska w sprawie konfederacji barskiej (9 lipca 1768)

Deklaracja pruskiego ministra pełnomocnego Gédéona Benoît w sprawie konfederacji barskiej. • Warszawa, 9 lipca 1768

Deklaracja pruskiego ministra pełnomocnego Gédéona Benoît w sprawie konfederacji barskiej. Warszawa, 9 lipca 1768

Przekład: Wikiźródła (lista tłumaczy na stronie historii) (z języka francuskiego).

Król mój Pan, dowiedziawszy się z niezadowoleniem, że wydane rozmaite napomnienia by skłonić każdego by opowiedział się po stronie umiaru i pokoju okazały się bezowocne, a malkontenci znajdują przyjemność w wymyślaniu fałszywych przekonań, i rozpowszechnianiu ich, jakoby Jego Królewska Mość sprzyjał ich poglądom, co więcej nawet je potajemnie popierał, król uważa za niezbędne by posłużyć się najwłaściwszymi środkami by rozwiać tę fałszywą obietnicę i wymazać z opinii publicznej to równie fałszywe mniemanie.

Przeto niżej podpisany minister Jego Królewskiej Mości króla Prus ma zaszczyt wyraźnie oznajmić królowi i Rzeczypospolitej Polskiej, że sposób myślenia ludzi mających złe zamiary lub źle poinformowanych, którzy udają przywiązanie do króla jest bardzo daleki od środków zaradczych, jakie Jego Królewska Mość podjął wspólnie z cesarzową Rosji tyczących się spraw Polski: środków, które tak często publicznie ujawniał w tak uroczyście ponawianych deklaracjach, przy których trwa niezmiennie. Król mój Pan jest w zupełności przekonany, że religia katolicka i wolność polska zostały tylko wzmocnione na zeszłym Sejmie. Tak więc Jego Królewska Mość może tylko uważać za mącicieli spokoju publicznego, tych, którzy zamierzają obalić konstytucje rzeczonego Sejmu, by pod fałszywym pretekstem zachowania religii i wolności wystawić ojczyznę na nieskończone zło, przede wszystkim, gdy nie mają żadnej możliwości pomocy ze strony innych państw. Jego Królewska Mość radzi więc każdemu z członków sławnego narodu polskiego porzucenie niecnych i nieprzemyślanych przedsięwzięć i słuchanie raczej głosu rozsądku i pogodzenie się z tym, co najzdrowsza część narodu uchwaliła i zaakceptowała.

Król mój Pan, łudzi się że Jego Królewska Mość król Polski i Rzeczpospolita przyjmą tę deklarację, jako nowe świadectwo niewzruszonej przyjaźni dla Królestwa Polskiego i że z tej okazji oddadzą oni sprawiedliwość należną czystości ich uczuć.

Przekład może być udostępniony na innej licencji niż tekst oryginalny.
Oryginał	Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).  Informacje o pochodzeniu tekstu możesz znaleźć w dyskusji tego tekstu.
Przekład	Tekst udostępniony jest na licencji Creative Commons Attribution 2.5. Dodatkowe informacje o autorach i źródle znajdują się na stronie dyskusji.