Dewotka (Krasicki, 1830)
| ←Diament i kryształ | Dewotka Bajki i przypowieści Część trzecia Ignacy Krasicki |
Bogacz i żebrak→ | |
| ze zbioru Dzieła Krasickiego |
Dewotce służebnica w czemsiś przewiniła,
Właśnie natenczas, kiedy pacierze kończyła;
Obróciwszy się przeto z gniewem do dziewczyny,
Mówiąc właśnie te słowa: » i odpuść nam winy,
Jako my odpuszczamy«, biła bez litości.
Uchowaj, Panie Boże! takiej pobożności.
