Do Anny (Naborowski)
- Z czasem wszytko przemija, z czasem bieżą lata,
- Z czasem państw koniec idzie, z czasem tego świata.
- Za czasem ustawa dowcip i rozum niszczeje,
- Z czasem gładkość, uroda, udatność wiotszeje.
- Z czasem kwitnące łąki krasy ostradają,
- Z czasem drewa zielone z liścia opadają.
- Z czasem burdy ustają, z czasem krwawe boje,
- Z czasem żal i serdeczne z czasem niepokoje.
- Z czasem noc dniowi, dzień zaś nocy ustępuje,
- Czasowi zgoła wszytko na świecie hołduje.
- Szczyra miłość ku tobie, Anno, me kochanie,
- Wszytkim czasom na despekt nigdy nie ustanie.
