Do Józefa Bielawskiego na wyraz "ono" użyty w jego wierszu "Do króla"
Ni ty Polak, ni poeta, ni sławiciel Piasta,
Za twe „ono" warteś pono, co się robi z ciasta.
Za twe „ono" warteś w łono ze sto basałyków,
Byś do króla [już] nie pisał tak kiepskich wierszyków.
