Dzieło Wielkiego Miłosierdzia (1922)/Słowo wstępne od Biskupa Maryawitów
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słowo wstępne od Biskupa Maryawitów |
| Pochodzenie | Dzieło Wielkiego Miłosierdzia |
| Wydawca | przy Świątyni Miłosierdzia i Miłości |
| Data wyd. | 1922 |
| Druk | Biskup Maryawitów |
| Miejsce wyd. | Płock |
| Źródło | skan na Commons |
| Inne | Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały tekst |
| Indeks stron | |
Wszystkim Braciom i Siostrom Pozdrowienie i Błogosławieństwo Pasterskie w Jezusie Chrystusie Panu Naszym.
Po wydaniu Ewangelii Świętej, która jest Światłością świata, jako pochodząca od Tego, Który jest Drogą, Prawdą i Życiem, przystępujemy przy pomocy Bożej do wydania Objawień Bożych, dotyczących Dzieła Wielkiego Miłosierdzia, ofiarowanego światu, jako ostatni dla niego ratunek. Dzieło to jest wypełnieniem Apokalipsy, czyli Objawień św. Jana Apostoła, które odnoszą się do Czasów Ostatecznych i Przyjścia Królestwa Bożego na ziemię. Dlatego należyte rozumienie ich, oraz żywa wiara w nie są konieczne dla wszystkich, którzy mają nadzieję w Miłosierdziu Bożem. „Błogosławiony, powiada św. Jan w swej Księdze Objawień, kto zachowuje słowa proroctwa Księgi tej." (Obj. 22, 7). Z drugiej zaś strony grozi: „A oświadczam każdemu słuchającemu słów proroctwa tej Księgi: Jeśliby kto przyłożył co do nich, na tego Bóg nałoży plagi, opisane w tej Księdze; i jeśliby kto ujął ze słów Księgi tego proroctwa, odejmie od niego Bóg udział w Księdze żywota i Miasta Świętego i w tem, co jest napisane w tej Księdze. (Obj. 22, 18, 19). Mając to na uwadze, Najmilsi Bracia i Siostry, powinniśmy wiedzieć, co nam jest od Boga darowane, i pilnie rozważać Tajemnice Królestwa, które nam dano poznać, abyśmy urządzając życie nasze według nich i omywając szaty swoje we Krwi Barankowej, mogli wejść przez Bramy do Miasta na Gody Barankowe, gdzie już nie pod zasłoną, jako teraz, ale twarzą w twarz będziemy oglądać Oblubieńca i Oblubienicę, spoczywając u Stołu Eucharystycznego, jako powiedziane jest w Ewangelii św: „Błogosławiony ten, kto będzie jadł Chleb w Królestwie Bożem“ (Łuk.14,15). Mamy bowiem wyjść naprzeciwko Oblubieńca i Oblubienicy, przeto powinniśmy mieć napełnione lampy umysłu i serca naszego najczystszą Oliwą Światła Ducha Świętego w nas, abyśmy gdy się da słyszeć o północy ciemności tego świata wołanie: „Oto Oblubieniec idzie, wynijdźcie naprzeciwko Niemu," — nie byli podobni onym głupim pannom, które dopiero wtedy chciały dowiedzieć się o ofiarowanem światu Miłosierdziu Bożem, aby skorzystać z niego, i oczyściwszy swe lampy, zajaśnieć prawdziwą mądrością i Miłością Bożą. Wtedy już nie będzie czasu ani na żal i skruchę, ani na ćwiczenie się w cnotach właściwych powołaniu naszemu. Gotujmy się więc, i zawsze bądźmy gotowi, bo nie wiemy, którego dnia, albo której godziny Pan nasz przyjdzie. „Tak mówi Ten, który świadectwo daje o tych rzeczach: Zaiste przyjdę rychło. Amen. I owszem przyjdź, Panie Jezu. Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa z wami wszystkimi. Amen." (Obj. 22, 20, 21).
Płock, dnia 25 Lutego 1922 roku,
przy Świątyni Miłosierdzia i Miłości.
