Dzwońcie mi dzwony

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł	Dzwońcie mi dzwony
Podtytuł	213. z p. Kozielskiego.
Pochodzenie	Pieśni Ludu Polskiego w Górnym Szląsku
Redaktor	Juliusz Roger
Wydawca	A. Hepner
Data wyd.	1880
Miejsce wyd.	Wrocław
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały zbiór Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[114]

213.

z p. Kozielskiego.

Dzwońcie mi dzwony
We wszystkie strony,
Wiezą miłą do ziemi.
Ach już mię cieszyć nie będzie
Moje pocieszenie.

Przyszła ku niemu
Ta matuchna jéj,
Zaczęła go cieszyć:
Mam ja jeszcze jednę córkę,
Może jeszcze twoją być.

Nie ciesz mię, nie ciesz,
Matuchno moja,
Bo to nie może być;
Choć wy jeszcze macie jednę córkę,
Nie może moją być.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Juliusz Roger.