Encyklopedia Muzyczna PWM/Ścigalski Franciszek
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedia Muzyczna PWM |
| Wydawca | Polskie Wydawnictwo Muzyczna |
| Data wyd. | 1979-2012 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Ścigalski Franciszek, *29 I 1782 Grodzisk Wlkp., †27 IX 1846 Gniezno, pol. kompozytor, skrzypek, kapelmistrz i nauczyciel. Był synem Stanisława Ś. (1750–1823), muzyka pochodzącego z Lwówka, dyr. kapeli katedralnej w Grodzisku Wlkp., wójta i asesora magistratu w tym mieście. Naukę muz. rozpoczął pod kier. ojca. Od 1797 lub nieco wcześniej uczęszczał do szkół w Obrze, gdzie jego wuj, M. Bocheński, był kopistą nut (prawdopod. w kapeli cystersów) i gdzie Ś. mógł zetknąć się z A. Dankowskim; niewykluczone jednak, że naukę szk. odbył w Poznaniu, bowiem był tam później uczniem gimn. Marii Magdaleny, tamże muzyki nauczał A. Braun, dyryg. kapeli kolegiackiej. Osiągnąwszy biegłość w grze na skrz. S. stał się wkrótce cenionym nauczycielem gry na tym instr.; został też członkiem kwartetu smyczk., założonego przez ks. A.H. Radziwiłła. Od 1815 uczył śpiewu i prowadził zespół wok.-instr. w swoim dawnym gimn., 1821 został dyryg. orkiestry poznańskiej kolegiaty, 1825 powrócił na stanowisko w gimn. 1 IV 1834 przeniósł się do Gniezna na stanowisko pierwszego wiolinisty (tytułowano go wirtuozem) i dyr. kapeli katedralnej. Powiększył jej skład do ponad 20 osób, podniósł poziom artyst. i poszerzył repertuar o najnowsze utw. kompozytorów europ., które kopiował i przystosowywał do obsady kapeli, oraz o dzieła własne, pisane gł. na użytek nabożeństw w katedrze. Dbał o zasoby biblioteki muz.; z jego inicjatywy 1835 sporządzono spis muzykaliów katedry gnieźnieńskiej, zawierający incipity 220 dzieł muz., a 1843 — kolejny, uwzględniający co najmniej 120 dalszych komp. nabytych dla kapeli katedralnej za czasów Ś. Zorganizował też i jako inspektor prowadził utrzymywaną przez kapitułę szk. muzyczną (zw. wyższą), w której uczył gry na skrz., instr. dętych oraz śpiewu. Swoją fachowością i pracowitością zyskał w Gnieźnie powszechny szacunek. Został pochowany na cmentarzu przy kościele św. Piotra w Gnieźnie. Kompozycje Ś., zachowane niemal wyłącznie w postaci głosów wok. i instr. (autografów i rękopiśmiennych kopii) znajdują się obecnie m.in. w archiwum archidiecezjalnym w Gnieźnie i Poznaniu (zasoby z Grodziska Wlkp.), archiwum oo. paulinów na Jasnej Górze, Bibl. PAN w Kórniku, a także w zasobach archiwalnych Obry, Gostynia i poznańskiej fary. Jego syn Tytus Arkadiusz był kopistą nut, synowa Ewa śpiewała w chórze katedry w Gnieźnie, a przyrodni brat Józef był org. w Grodzisku Wielkopolskim.
Dodatkowe informacje o autorach i źródle znajdują się na stronie dyskusji.