Encyklopedia Muzyczna PWM/Bloch Augustyn Hipolit

<<< Dane tekstu >>>
Autor Elżbieta Dziębowska i inni
Tytuł Encyklopedia Muzyczna PWM
Wydawca Polskie Wydawnictwo Muzyczna
Data wyd. 1979-2012
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

Bloch Augustyn Hipolit, * 13 VIII 1929 Grudziądz, pol. kompozytor i organista. 1954 ukończył w PWSM w Warszawie studia org. u F. Rączkowskiego, a 1956 komp. u T. Szeligowskiego. 1947–57 koncertował jako organista we Wrocławiu, Oliwie, Warszawie. Nagrał recitale org. dla radia. 1960 otrzymał nagrodę PR za twórczość muz. dla dzieci. Jest laureatem międzynarod. konkursów kompoz.: w Vercelli 1953 za Wariacje fortepianowe, w Monako 1961 za Medytacje i 1963 za balet Oczekiwanie. 1969 w Paryżu zdobył za swoje Dialoghi III miejsce na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO. 1971 otrzymał Nagrodę MKiS, 1975 Nagr. Prezesa Rady Ministrów za twórczość artyst. dla dzieci i młodzieży. Wiele kompozycji B. wykonywano na festiwalu Warsz. Jesień.

✓ Bloch Augustyn, *1929. W l. 1954–77 B. związany był stałą współpracą z Teatrem PR jako twórca muzyki do słuchowisk. 1977–79 oraz 1983–87 był wiceprezesem Zarządu Gł. ZKP, 1979–87 przewodn. komisji programowej festiwalu Warsz. Jesień. 1981 otrzymał doroczną nagrodę ZKP. W każdym z uprawianych gatunków, tak w muzyce instr., jak i wok. czy scenicznej, B. sięga chętnie do tematyki biblijnej, niekiedy tylko poprzez cytat lub tytuł. Utwory organowe B. weszły do repertuaru wybitnych organistów, ceniona jest też jego twórczość dla dzieci, przystępna i atrakcyjna pod względem muz., ma duży walor artyst.-dydakt. i wskazuje na szczeg. wrażliwość twórcy. Utwory B. zarówno przeznaczone na duży aparat wyk., jak też kam. czy sol. odznaczają się szeroką skalą ekspresji. Kompozytor operuje w zróżnicowany sposób materiałem dwunastodźwięk. skali, dynamiką rytmów i barw, nie rezygnując ze swych wcześniejszych zdobyczy sonorystycznych.


Tekst udostępniony jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0.
Dodatkowe informacje o autorach i źródle znajdują się na stronie dyskusji.