Encyklopedia Muzyczna PWM/Dąbrowski Florian
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedia Muzyczna PWM |
| Wydawca | Polskie Wydawnictwo Muzyczna |
| Data wyd. | 1979-2012 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Dąbrowski Florian, †2 V 1913[1] Rosko (woj. poznańskie), pol. kompozytor, pedagog i działacz muz. Studiował w Miejskim Konserw. Muzycznym w Bydgoszczy (1930–39) u S.B. Poradowskiego (teoria) i E. Rezlera (fort.). 1948 uzyskał dyplom z komp. w klasie S.B. Poradowskiego w PWSM w Poznaniu. 1945 zorganizował średnią szkołę muz. w Bydgoszczy i do 1951 uczył w niej przedmiotów teoret.; był współorganizatorem Państw. Filharmonii w Bydgoszczy. 1951–54 rektor i wykładowca PWSM w Sopocie, od 1954 wykłada teorię i komp. w PWSM w Poznaniu (1961–64 prorektor, od 1973 — prof.). Prowadził aktywną działalność związkową (m.in. 1969–75 wiceprezes Zarządu Głównego ZKP). Był współtwórcą i wielokrotnym organizatorem i przewodn. komisji repertuarowej Festiwalu Polskiej Muzyki Współczesnej „Poznańska Wiosna”; uczestniczył w jury wielu konkursów muz. (m.in. konkursu kompoz. im. H. Wieniawskiego w Poznaniu). Recenzent i publicysta muz. czasopism „Arkona”, „Gazeta Pomorska”, „Ilustrowany Kurier Codzienny”, „Nowy Tor”, „Pomorze”, „Ziemia Pomorska”, „Słowo Powszechne”, „Pro Sinfonica” (zesz.), „Nurt”, „Ruch Muzyczny”, jest członkiem kolegium red. serii wyd. «Res Facta». Otrzymał wiele nagród muz., m.in. na Konkursie Kompoz. ZKP 1947 za Suitę kujawską i 1949 za kantatę Odejście Fryderyka, na Festiwalu Teatrów Polski Północnej 1963 za muzykę do Nocy listopadowej S. Wyspiańskiego, ponadto 1967, 1975 i 1980 — nagr. MKiS I st. (1980 — za szczeg. osiągnięcia w dziedzinie dydaktyczno-wychowawczej), 1979 — nagr. ZKP za całokształt twórczości i działalności organizacyjno-muzycznej. Żona D., Olga Iliwicka-Dąbrowska (1910–1980), koncertująca pianistka i pedagog, od 1951 prowadziła klasę fort. w PWSM w Poznaniu (od 1965 kier. Katedry Fort.).
✓ Dąbrowski Florian, *1913. W 1983 przeszedł na emeryturę, nadal wykłada w Akad. Muzycznej w Poznaniu. 1977 członek kolegium red. «Res Facta», od 1994 «Res Facta Nova» (wyd. w Poznaniu). 1998 objął funkcje wiceprezesa Poznańskiego Tow. Muzycznego im. H. Wieniawskiego oraz przewodn. komitetu wydawn. Dzieł Wszystkich H. Wieniawskiego. 1998 obchodzony był jubileusz 85-lecia urodzin D. zorganizowany przez Pro Sinfonikę i Oddz. Poznański ZKP. Za twórczość kompoz., działalność organizacyjną i zasługi pedag. D. odznaczony został 1998 Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.
Dodatkowe informacje o autorach i źródle znajdują się na stronie dyskusji.