Encyklopedia Muzyczna PWM/Jan z Lublina

<<< Dane tekstu >>>
Autor Elżbieta Dziębowska i inni
Tytuł Encyklopedia Muzyczna PWM
Wydawca Polskie Wydawnictwo Muzyczna
Data wyd. 1979-2012
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

Jan z Lublina, XVI w., pol. organista, członek zakonu kanoników regularnych laterańskich, ok. 1540 działał w Kraśniku. Być może jest identyczny z jednym z dwu J., z których pierwszy uzyskał magisterium in artibus et philosophia w 1499, a drugi baccalariatus in artibus w 1508 w Akademii Kazimierzowskiej w Krakowie. J. był prawdopod. pierwszym właścicielem rkp. tabulatury org. przechowywanej obecnie w Bibl. PAN w Krakowie pod sygn. Ms. 1716. Może częściowo sam ją spisał; jego imię figuruje jednak tylko wytłoczone na okładce, natomiast wewnątrz na jednej z kart pojawia się podpis Valentinus scripsit. Tabulatura, licząca 260 kart, uważana jest za najobszerniejsze źródło muzyki org. w Europie. Zawiera intawolacje wok. muzyki rel. i świeckiej oraz samodzielne rel. utwory org., a także preludia i tańce; zawiera też traktat i ćwiczenia o charakterze dydakt. z dziedziny kompozycji i improwizacji org. oraz wskazówki dot. strojenia organów. Większość repertuaru zachowana jest w tabulaturze anonimowo, jednak przy wielu utworach autorstwo jest określone, a niektóre komp. udało się zidentyfikować na podstawie in. źródeł. W sumie można wymienić 20 nazwisk kompozytorów fr., niderl., niem. i wł., których twórczość jest reprezentowana w rkp., a z Polaków — Seweryna Konia i inicjały Mikołaja z Krakowa i Mikołaja z Chrzanowa (N. C., N. Ch., N. Z.).


Tekst udostępniony jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0.
Dodatkowe informacje o autorach i źródle znajdują się na stronie dyskusji.