Encyklopedia Muzyczna PWM/Machl Tadeusz
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedia Muzyczna PWM |
| Wydawca | Polskie Wydawnictwo Muzyczna |
| Data wyd. | 1979-2012 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Machl Tadeusz, *22 X 1922 Lwów, pol. kompozytor, pedagog i organista. 1934–40 uczył się we Lwowie w szkole muz. Sabiny Kasparek (gra na fort. u Heleny Kasparek, teoria muz. u S. Lachowskiej, J. Freiheitera i A. Sołtysa); po wkroczeniu wojsk niem. do Lwowa uczestniczył w tajnych koncertach organizowanych przez J. Swatonia; 1944–46 był akompaniatorem chóru przy kośc. św. Wincentego a Paulo i org. w kośc. św. Elżbiety. 1946 wyemigrował do Szczecina, gdzie krótko uczył w szkole muz. W 1947 zamieszkał w Krakowie, 1947–50 pracował jako org. w kośc. Bożego Ciała, 1950–54 korektor, adiustator i redaktor w PWM, 1949–52 studiował w PWSM w Krakowie komp. u A. Malawskiego i grę na org. u B. Rutkowskiego. Fascynacja M. tym instr., przejawiająca się w praktycznej znajomości gry na org. (1950 III nagr. na Międzynarod. Konkursie Bachowskim w Poznaniu), w pogłębionej i rozległej wiedzy na temat historii i techniczno-brzmieniowych właściwości org. budowanych w Polsce i za granicą, miała decydujący wpływ na jego twórczość kompoz. Już w latach 30. zadebiutował we Lwowie drobnymi utworami fort. i fragmentem Stabat Mater; w Krakowie zaprezentował się po raz pierwszy 1949 (Obrazki wiejskie wyk. przez Filh. Krakowską). 1954 otrzymał wyróżnienie na I Festiwalu Muzyki Polskiej za I Koncert organowy i dwukrotnie na Międzynarod. Konkursie Kompoz. w Liège: 1956 za I Kwartet smyczkowy i 1959 za II Kwartet smyczkowy. 1959 przebywał na stypendium we Francji, gdzie kontaktował się m.in. z N. Boulanger, studiował twórczość kompozytorów fr. łączących org. z zespołem ork. i kultywujących idee estetyczne C. Francka i V. d’Indy’ego. Od 1952 wykłada w PWSM (obecnie Akad. Muz.) w Krakowie komp., instrumentację i in. przedmioty teoret., od 1976 jako prof. nadzwyczajny, 1988 — prof. zwyczajny, 1992 — prof. emerytowany; tamże 1965–72 kier. katedry komp., 1966–69 dziekan Wydziału Komp., Teorii i Dyryg., 1969–72 prorektor, 1973–83 wykładał także w Wyższej Szkole Pedag. w Kielcach, 1982–93 w Katedrze Historii i Teorii Muzyki UJ. M. był m.in. członkiem Rady Wyższego Szkolnictwa Artystycznego przy MKiS (1969–72, 1976–79), sekretarzem Komisji Rewizyjnej Zarz. Gł. ZKP (1970–72, 1974–76), przewodn. Związku Chórów i Orkiestr Amatorskich w Krakowie (1979–83). Działał także jako dyrygent chóru w kośc. Bożego Ciała w Krakowie (1960–74) i chóru męskiego Lutnia (1976–80). Silne więzi emocjonalne łączące M. z Lwowem, miastem dzieciństwa i wczesnej młodości, znalazły swój wyraz w dedykacjach dzieł instr. (Moje miasto, VI Symfonia dedyk. „mojemu miastu”), a także w cyklu wspomnień wydawanych w biuletynach Tow. Miłośników Lwowa i Kresów Pd.-Wsch. Za swoją działalność kompoz. i pedag. został uhonorowany licznymi odznaczeniami, m.in. Krzyżem Kawal. (1972) i Ofic. (1988) Orderu Polonia Restituta, dwukrotnie został laureatem nagr. I st. MKiS (1971, 1990), otrzymał także tytuł Zasłużonego Nauczyciela PRL (1989).
Dodatkowe informacje o autorach i źródle znajdują się na stronie dyskusji.