Encyklopedia Muzyczna PWM/Maklakiewicz Jan Adam
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedia Muzyczna PWM |
| Wydawca | Polskie Wydawnictwo Muzyczna |
| Data wyd. | 1979-2012 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Maklakiewicz, rodzina pol. muzyków.
1. Jan Adam, *24 XI 1899 Chojnata (k. Skierniewic), †7 II 1954 Warszawa, kompozytor, pedagog, dyrygent chór., organista i publicysta muzyczny. Syn organisty w Mszczonowie Jana M. (1874–1955) i Rozalii z Izbickich. Jego pierwszym nauczycielem muzyki był ojciec. 1919–22 uczył się w Wyższej Szkole Muz. im. F. Chopina w Warszawie (skrz. u L. Binentala, harm. u M. Biernackiego, kontrap. u F. Szopskiego), 1921–25 studiował komp. w konserw. w Warszawie u R. Statkowskiego, a 1926/27 u P. Dukasa w Ecole Normale de Musique w Paryżu, gdzie ponadto prowadził w ośrodku polonijnym chór miesz. oraz działał w Stow. Młodych Muzyków Pol. W l. 1927–29 uczył przedmiotów teoret. i dyrygował chórem w konserw. H. Kijeńskiej-Dobkiewiczowej w Łodzi; 1928–32 był prof. harmonii w konserw. w Warszawie. Od I 1932 do VI 1935 M. był org. i kier. chóru przy kośc. Św. Krzyża w Warszawie, który stał się w tym okresie jednym z najlepszych chórów kośc. w Polsce. W latach 30. prowadził w Warszawie także chór „Znicz” Związku Zawodowego Pracowników Gazowni Miejskiej, chór i ork. fabryki zbrojeniowej przy Forcie Bema (obec. dzielnica Bemowo), chór młodzieży handlowej oraz chór „Lira” Akademickiego Koła Muz. przy Uniw. Warszawskim.
Prowadził ożywioną działalność publicystyczną; 1930–37 był stałym sprawozdawcą muz. „Kuriera Porannego”. 1934 wspólnie z J. Niezgodą, sekretarzem generalnym Zjednoczenia Polskich Związków Śpiewaczych i Muz., oraz z F. Grąbczewskim, właścicielem księgarni i wydawnictwa muz. w Warszawie, założył miesięcznik „Chór”, poświęcony muzyce chór. oraz działalności zespołów śpiewaczych i orkiestr amatorskich, uznany 1935 za oficjalny organ tego stowarzyszenia; początkowo pismo to redagował sam, później (VII 1935–XI 1936) z J. Niezgodą. 1926–39 współpracował z Teatrem Polskim w Warszawie, a po wojnie z Teatrem im. J. Słowackiego i Teatrem Starym w Krakowie oraz z Teatrem Narod., Teatrem Kameralnym i Teatrem Syrena w Warszawie, od 1937 nawiązał współpracę z Polskim Radiem.
Podczas II wojny świat. pracował od X 1939 jako pianista w kawiarni Café Club w Warszawie, a nast. w prowadzonej przez znanego aktora i reżysera E. Chaberskiego kawiarni Znachor, która była miejscem spotkań działaczy konspiracyjnych. Od III 1941 do końca wojny ukrywał się w Chojnacie, gdzie uczył prywatnie harm. oraz gry na fortepianie.
Od XI 1945 do VII 1947 był dyr. Państwowej Filh. w Krakowie (połączonej w V 1946 z operą). 1947–48 był dyr. Filharmonii Warsz.; doprowadził do wskrzeszenia jej działalności, organizując orkiestrę symf. i chór. 1948–50 uczył harm. w PŚSM (obec. PSM II st. nr 1) w Warszawie; od 1949 był prof. w PWSM (obec. Akademia Muz.) w Warszawie, 1950–51 dziekanem Wydziału Kompozycji, Dyryg. i Teorii Muzyki. Wykładał komp., instrumentację i kontrap.; do jego uczniów należeli: M. Sulej, J. Tyszkowski, A. Szaliński, S. Foremny, M. Magin i B. Konowalski.
Działał w licznych stowarzyszeniach muz. i organizacjach. Od 1928 był członkiem Stowarzyszenia Kompozytorów Polskich, w którym 1932–35 pełnił funkcję sekretarza generalnego, a nast. wiceprezesa. Od 1928 był także członkiem zarządu Polskiego Tow. Muzyki Współcz., w którym sprawował kolejno funkcje: skarbnika, sekretarza i wiceprezesa. Od 1930 należał ponadto do Stow. Pisarzy i Krytyków Muz. (założonego 1926 przez M. Glińskiego), w którym pełnił funkcję skarbnika; 1947–51 był członkiem zarządu ZKP. 1947 otrzymał nagrodę muz. m. Krakowa; pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Ofic. Orderu Odrodz. Polski.
Dodatkowe informacje o autorach i źródle znajdują się na stronie dyskusji.