Encyklopedia Muzyczna PWM/Skrowaczewski Stanisław
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedia Muzyczna PWM |
| Wydawca | Polskie Wydawnictwo Muzyczna |
| Data wyd. | 1979-2012 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Skrowaczewski Stanisław, *3 X 1923 Lwów, pol. dyrygent i kompozytor. Uczył się gry na fort. u H. Ottawowej i F. Listowskiej we Lwowie, tamże 1934 dał pierwszy recital fort., transmitowany przez radio, a 1936 wystąpił w podwójnej roli pianisty i dyryg. (III Koncert fortepianowy Beethovena). 1940–44 studiował we Lwowie filoz. u R. Ingardena na tajnych kompletach, 1945 uzyskał jako eksternista dyplomy ukończenia studiów komp. i dyryg. u A. Sołtysa i L. Bragińskiego w tamtejszym konserw.; od 1945 kontynuował studia komp. u R. Palestra i dyryg. u W. Bierdiajewa. W l. 1946–47 był asyst. Bierdiajewa i równocześnie drugim dyrygentem filh. we Wrocławiu. 1947–49 jako stypendysta MKiS studiował komp. i dyryg. u N. Boulanger, A. Honeggera i P. Kleckiego w Paryżu; dyrygował tam Orch. Radio-Symphonique, Orch. de Musicophiles i Orch. de Club d’Essai, był też jednym z założycieli awang. grupy Zodiaque. W l. 1949–54 S. był dyrektorem artyst. i pierwszym dyryg. Filharmonii Śląskiej w Katowicach, 1954–56 pierwszym dyryg. filharmonii w Krakowie, 1956–59 dyryg. FN w Warszawie. 1958, zaproszony przez G. Szella, debiutował w Stanach Zjedn. z Cleveland Orch. W 1959 dyrygował orkiestrami filh. w N. Jorku, Filadelfii, Pittsburghu i Cincinnati. 1960 po śmierci D. Mitropoulosa prowadził serię koncertów z New York Philharmonic Orch. i osiadł na stałe w Stanach Zjedn. Jako następca A. Doratiego był 1960–79 pierwszym dyryg. i dyr. artystycznym Minneapolis Symphony Orch. (1968 przemianowanej na Minnesota Orch.), która dzięki jego staraniom otrzymała 1974 nową salę koncert. na 2500 miejsc. Regularnie występował też z innymi ork., m.in. z Cleveland Orch. odbył tournée po Australii, a z Philadelphia Orch. po Ameryce Pd. W 1964 debiutował w Wiener Staatsoper w Fideliu Beethovena, 1970 w Metrop. Op. House (Eugeniusz Oniegin Czajkowskiego). 1983–91 był pierwszym dyrygentem Hallé Orch. w Manchesterze, a potem jako gł. dyrygent gościnny odbywał z nią tourneés i nagrywał płyty. 1987–88 prowadził Milwaukee Symphony Orch. i St. Paul Chamber Orch. w Minnesocie. Działał także jako pedagog, wykładając na dorocznych letnich kursach dyryg. w Tanglewood, Curtis Inst. of Music w Filadelfii, New England Conserv. w Bostonie i w uczelniach muz. N. Jorku. W V 2002 przyjął stanowisko pierwszego dyryg. gościnnego NOSPR w Katowicach, jest także gł. dyrygentem gościnnym Saarlaendischer Rundfunk Orchester.
S. otrzymał liczne nagrody i wyróżnienia, m.in. 1947 II nagr. na konkursie kompoz. im. K. Szymanowskiego w Warszawie za Uwerturę radosną, 1949 nagr. radia fr. za Cantiques des Cantiques, 1953 II nagr. na międzynarod. konkursie kompoz. w Liège za III Kwartet smyczkowy, 1955 Krzyż Kawal., 1956 Komand., 1999 Komand. z Gwiazdą Orderu Odrodz. Polski, tytuły doktora h.c.: 1963 Hamline Univ. w St. Paul (Minnesota) i 1979 Univ. of Minnesota w Minneapolis, 1986 tyt. Doctor of Human Arts Royal College of Music w Manchesterze, 2005 honor. członkostwo ZKP.
Dodatkowe informacje o autorach i źródle znajdują się na stronie dyskusji.