Encyklopedia Muzyczna PWM/Szeligowski Tadeusz
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedia Muzyczna PWM |
| Wydawca | Polskie Wydawnictwo Muzyczna |
| Data wyd. | 1979-2012 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Szeligowski, rodzina pol. muzyków.
1. Tadeusz, *13 IX 1896 Lwów, †10 I 1963 Poznań, kompozytor i pedagog. Studiował w Konserw. Galicyjskiego Towarzystwa Muz. we Lwowie fort. u V. Kurza i teorię muz. u S. Niewiadomskiego. 1918–22 odbył studia prawnicze na UJ w Krakowie, równocześnie uczył się harm. i kontrap. u B. Wallek-Walewskiego i fort. u H. Petersa oraz 1921–22 studiował muzykol. u Z. Jachimeckiego. 1923 przeniósł się do Wilna, gdzie do 1927 pracował jako radca prawny w Prokuratorii Generalnej. 1926 był wiceprezesem Wileńskiego Towarzystwa Filh. W l. 1929–31 jako stypendysta MWRiOP studiował w Paryżu komp. u N. Boulanger i instr. u P. Dukasa; w tym czasie działał w Stowarzyszeniu Młodych Muzyków Polaków jako sekretarz i wiceprezes. 1931 wykładał teorię muz. i komp. w Państw. Konserwatorium Muz. w Poznaniu, prowadził Chór im. S. Moniuszki. 1931 ożenił się w Wilnie ze Stanisławą Harasowską, muzykologiem, z którą wspólnie podejmował wiele prac na polu pedagogiki i upowszechnienia muz. 1932 ponownie zamieszkał w Wilnie, gdzie uczył teorii muz. w Konserw. Muz., a 1935–39 był wicedyr. prywatnego Konserw. im. M. Karłowicza. Wykładał też na uniw. wileńskim. 1932 założył zespół wok. Pro Arte i zainicjował powstanie Rady Wileńskich Zrzeszeń Artyst. Podczas wojny był org. w kośc. św. Kazimierza w Wilnie. 1945 został dyr. PŚSM w Lublinie i wspólnie z żoną zorganizował Szk. Umuzykalniającą. 1947–50 był dyrektorem Państw. Wyższej Szk. Operowej w Poznaniu oraz dyr. i kierownikiem artyst. Filharmonii Poznańskiej. 1948–63 uczył komp. w PWSM w Poznaniu (od 1950 jako prof.); 1951–63 prof. kompozycji w PWSM w Warszawie (od 1957 kier. katedry). Jego uczniami byli m.in.: A. Bloch, H. Czyż, J. Fotek, A. Koszewski, W. Kotoński, Z. Krauze, B. Matuszczak, W. Rudziński, W. Słowiński. 1951-54 pełnił funkcję prezesa ZKP. 1952 przewodniczył jury II Międzynarod. Konkursu Skrz. im. H. Wieniawskiego. 1958 był prezesem poznańskiego oddziału ZKP, 1960 przewodn. Rady COPSA (Centr. Ośrodka Pedag. Szkolnictwa Artyst.), 1960–62 kierownikiem nauk. działaczy muz. CPARA (Centr. Poradni Amatorskiego Ruchu Artyst.), 1961-62 prezesem Towarzystwa Muz. im. H. Wieniawskiego w Poznaniu. 1961 należał do inicjatorów festiwalu Poznańska Wiosna Muz. 1962 przewodniczył jury Konkursu Kompoz. im. H. Wieniawskiego w Poznaniu. 1965 został pochowany w Krypcie Zasłużonych na Poznańskiej Skałce. 1999 Filh. Poznańska przyjęła imię T. Sz. Nagrody: 1950 nagr. państwowa II st.; 1951 nagr. państwowa I st.; 1957 Nagr. Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci; 1963 nagr. ZKP (pośm.); 1963 nagr. PR i ZAiKS (pośm.). Odznaczenia: 1952 Krzyż Ofic. Orderu Odrodz. Polski.
Dodatkowe informacje o autorach i źródle znajdują się na stronie dyskusji.